درگیری لفظی یک زن دستفروش با مامورین شهرداری و عقب نشینی مامورین در تهران


صبح روز جمعه ۱۰  دی ۹۵ هنگامی که دستفروشان در زیر اتوبان آزادگان تهران مشغول دستفروشی بودند؛ مامورین شهرداری سراغشان رفته و شروع به باج گیری از دستفروشان محروم می کنند.
این اقدام مامورین شهرداری با اعتراض یک زن دستفروش روبرو می شود که زن دستفروش آنها را افشا کرده و در محل فریاد می زند. این زن دستفروش با فریاد به مامورین شهرداری می گوید ای نامردها عقلتون کجا رفته ؟ چرا دارید از دستفروش پول می گیرید و زور می گویید . شهرداری دزده٬این بنده خداها دارند در گل و لای کاسبی می کنند .
در ادامه ماموران قصد دارند که زن را از صحنه خارج کنند که با دفاع مردم حاضر و دستفروشان روبرو می شوند و یک مرد دستفروش نیز به آنها و قالیباف ناسزا می گوید . در آخر می گوید شما هیچ غلطی نمی توانید بکنید.
نهایتا ماموران سر افکنده صحنه را ترک می کنند.

اول پادشاهان

کتاب اول پادشاهان، تاریخ ادامهٔ سلطنت بنی‌اسرائیل می‌باشد که در کتابهای سموئیل شروع شده است. این کتاب را می‌توان به سه قسمت تقسیم کرد.

۱- جانشینی حضرت سلیمان به عنوان پادشاه در جنوب و شمال و مرگ پدرش حضرت داوود.
۲- زندگی موفّقیّت‌آمیز و پر قدرت سلیمان به خصوص در ساختن معبد بزرگ در اورشلیم.
۳- جدا شدن قوم به پادشاهی شمال (اسرائیل) و پادشاهی جنوب. (یهودا) سپس داستان پادشاهانی که تا اواسط قرن نهم ق. م. بر آنان حکمرانی نمودند.
در دو کتاب پادشاهان، هریک از پادشاهان، برحسب وفاداری آنها به خدا، مورد قضاوت قرار گرفته‌اند و موفقیّتهای ملّی آنان نیز بر اساس همین وفاداری بوده است، درحالی‌که بت‌پرستی و بی‌اطاعتی، آنها را دچار پریشانی کرده است. پادشاهان ناحیهٔ شمالی، همه سقوط کردند، درحالی‌که سرگذشت پادشاهان جنوب درهم آمیخته است.
قسمت‌های مهم کتاب اول پادشاهان، مربوط به انبیای خداوند است که به مردم هشدار می‌دادند، بت‌پرستی نکنند و نسبت به خدا نامطیع نباشند. داستان ایلیا و انبیای بعل در فصل هجدهم قابل ذکر است.
تقسیم‌بندی کتاب
پایان سلطنت حضرت داوود ۱‏:۱‏-۱۲‏:۲
حضرت سلیمان پادشاه می‌شود ۱۳‏:۲‏-۴۶
پادشاهی حضرت سلیمان ۱‏:۳‏-۴۳‏:۱۱
الف- سالهای اول ۱‏:۳- ۳۴‏:۴
ب- ساختن معبد بزرگ ۱‏:۵- ۶۶‏:۸
ج- سالهای آخر ۱‏:۹‏-۴۳‏:۱۱
تجزیهٔ پادشاهی ۱‏:۱۲‏-۵۳‏:۲۲
الف- شورش طایفه‌های شمالی ۱‏:۱۲‏-۲۰‏:۱۴
ب- پادشاهان یهودا و اسرائیل ۲۱‏:۱۴‏-۳۴‏:۱۶
ج- ایلیای نبی ۱‏:۱۷‏-۲۱‏:۱۹
د- آخاب، پادشاه اسرائیل ۱‏:۲۰‏-۴۰‏:۲۲
ه- یهوشافاط پادشاه یهودا و اخزیا پادشاه اسرائیل ۴۱‏:۲۲‏-۵۳

«ایران به آزار و اذیت نوکیشان مسیحی پایان دهد»

نوزده سازمان حقوق بشری از دولت ایران خواسته‌اند به آزار و اذیت نوکیشان مسیحی در این کشور خاتمه داده شود. امضاکننده بیانیه مشترک می‌گویند فشار بر جامعه نوکیشان مسیحی در ماه‌های گذشته در ایران به بالاترین حد خود رسیده است.
سازمان‌های حقوق بشری امضاکننده این بیانیه می‌گویند مقام‌های ایران با ایجاد فشار بر رهبران جامعه مسیحیت از طریق تهدید مستقیم یا آزار و اذیت عامدانه، آنان را مجبور به ترک وطن می‌کنند. بنا بر گزارش‌ها به تعدادی از گرداندگان کلیساهای خانگی در طول بازجویی گفته شده است که به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد، مگر اینکه کشور را ترک کنند.

در نمونه‌ای دیگر، مسیحیان اذعان کرده‌اند که احضار روزانه آنان برای پرسش و پاسخ به دفاتر اطلاعات به رویه‌ای آزاردهنده تبدیل شده است. همچنین ماموران با مصادره اسناد و مدارک شناسایی قربانیان (نوکیشان مسیحی) را از خرید و فروش املاک و مستغلات یا خودرو بازمی‌دارند یا با واداشتن آنها به ترک اجباری مشاغل‌شان، آنها را مورد آزار قرار می‌دهند.

این بیانیه را سازمان‌هایی مانند "کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران"، "مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران"، "سازمان دیده‌بان خاورمیانه"، "بنیاد عبدالرحمان برومند"، "عدالت برای ایران"، "مرکز حامیان حقوق بشر" و ... امضا کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: آزار و تعقیب قضایی کم‌سابقه مسیحیان در ایران

این سازمان‌ها می‌گویند بنا بر گزارش‌هایی که از منابع موثق و بستگان نوکیشان مسیحی دریافت کرده‌اند، "ماموران امنیتی ۷۹ مسیحی را در فاصله بین ما‌ه‌های اردیبهشت تا مرداد ۹۵، در مناطق مختلف ایران بازداشت کرده‌اند؛ اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها از چند روز تا یک ماه تحت بازجویی مستمر بوده و یا در بازداشت به سر برده‌اند".

بنا بر این گزارش، برخی از دستگیرشدگان کماکان بدون هیچ‌گونه اتهام مشخصی در بازداشت به سر می‌برند. سازمان‌های حقوق بشری معتقدند که تعداد بازداشت‌شدگان بیش از این آمار می‌تواند باشد، چرا که برخی از بازداشت‌ها گزارش نشده‌اند.


دولت ایران تغییر دین مسلمان‌زادگان از طریق شرکت در "کلیسای رسمی" را در سال ۲۰۱۲ ممنوع کرد. از این‌رو نوکیشان مسیحی مجبور به تجمع در گروه‌های غیر رسمی مانند "کلیسای خانگی" شده‌اند. این تجمع‌ها غیرقانونی محسوب می‌شوند و غالبا مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار می‌گیرند. تنها در اوت ۲۰۱۶ اعضای حداقل ۴ کلیسای خانگی بازداشت و بازجویی شده‌اند.

مسئولان و اعضای کلیساهای خانگی عمدتا با اتهاماتی چون "اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه‌اندازی کلیساهای خانگی" مواجه می‌شوند. گروهی از نوکیشان مسیحی در ماه مه ۲۰۱۶ در رشت با اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" بازداشت شدند. حکم آنان از زمان ابلاغ (۱۵ اکتبر ۲۰۱۶) تا کنون در تعلیق است. سه تن از مردان به اتهام نوشیدن "شراب همدلی" به تحمل ۸۰ ضربه شلاق محکوم شدند و بسیاری از این بازداشت‌شدگان کماکان منتظر ابلاغ حکمشان هستند.

بیشتر بخوانید: ایران در میان ۱۰ کشور سرکوبگر حقوق مسیحیان

نویسندگان بیانیه می‌گویند این نوع رفتار نسبت به مسیحیان و نوکیشان نقض آشکار "قانونی اساسی ایران" و تعهدات بین‌المللی دولت ایران است. ماده ۱۴ قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن حقوق اولیه مذاهب غیر اسلامی، از جمله بر رعایت حقوق مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان تاکید می‌کند. همچنین ماده ۱۹ قواعد محکمی را علیه تبعیض وضع کرده و ماده ۲۳ نیز مقامات را از تفتیش عقاید افراد یا برخورد با اشخاص به خاطر عقایدشان را منع کرده است.

ایران به عنوان کشوری که میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی را امضا کرده، موظف است از عدم تبعیض بر اساس مواد ۲ و ۲۶ این معاهده و برای حفظ آزادی اندیشه و مذهب بر اساس ماده ۱۸ همان میثاق اطمینان حاصل کند. ماده ۱۸ به طور خاص حفاظت از حقوق افرادی که قصد تغییر مذهب یا عقیده دارند را در نظر گرفته است.

از زمان برداشته شدن تحریم‌های بین‌المللی، رهبران جهان به افزایش روابط با ایران و توسعه موقعیت‌های تجاری تمایل نشان داده‌اند. به عنوان مثال، پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۱۶ تحلیل استراتژی خود در روابط با ایران به دنبال توافق هسته‌ای را با کمترین اشاره به موارد حقوق بشری منتشر کرد.

امضاکنندگان بیانیه خواستار توجه جامعه بین‌الملل و همین‌طور دولت ایران به موارد نقض حقوق اقلیت‌های دیدنی شده‌اند. آنها از دبیرکل سازمان ملل و گزارشگر آزادی مذاهب و نیز گزارشگر ویژه حقوق بشر در مورد ایران خواسته‌اند با توجه به مسئولیت‌ها و وظایفشان، وضعیت آزادی ادیان در ایران را رصد کرده و نتایج را به صورت کامل به اعضای سازمان ملل متحد گزارش دهند.



بابانوئل، درخت کاج و حال و هوای کریسمس در ایران


مسیحیان سراسر دنیا خود را برای جشن کریسمس آماده می‌کنند. در ایران نیز مسیحیان مشغول آماده‌سازی جشن کریسمس هستند.

1234567891011121314151617181920





تصاویر رسانه‌های بین‌المللی از حال‌وهوای کریسمس در ایران


در حالی که مسیحیان سراسر دنیا خود را برای جشن کریسمس آماده می‌کنند، خبرگزاری‌های بین‌المللی تصاویری از حال و هوای کریسمس در شهرهای مختلف ایران منتشر کرده‌اند.

1234567891011121314

دوم پادشاهان

کتاب دوم پادشاهان، ادامهٔ تاریخ دو پادشاهی اسرائیل است. این کتاب دارای دو قسمت می‌باشد:
۱- تاریخ دو پادشاهی از اواسط قرن نهم قبل از میلاد تا سقوط سامره در سال هفتصد و بیست و دو قبل از میلاد.
۲- تاریخ سلطنت یهودا، از زمان سقوط پادشاهی شمالی اسرائیل تا تسخیر و ویرانی اورشلیم به دست نبوکدنصر پادشاه بابل در سال پانصد و هشتاد و شش قبل از میلاد.
این کتاب با به حکومت رسیدن جدلیا، تحت نظر بابلی‌ها، و همچنین آزاد کردن یهویاکین از زندان به پایان می‌رسد.
این وقایع به‌خاطر عدم اطاعت و بی‌وفایی در ایمان، توسط پادشاهان و قوم بنی‌اسرائیل اتّفاق می‌افتد. انهدام اورشلیم و اسارت عدّهٔ زیادی از مردمان یهودا، نکتهٔ عطف مهمی در تاریخ بنی‌اسرائیل می‌باشد. نبی‌ای که در کتاب دوم پادشاهان جانشین ایلیا می‌شود، الیشع می‌باشد.
تقسیم‌بندی کتاب
تقسیم شدن پادشاهی ۱‏:۱‏-۴۱‏:۱۷
الف- الیشع نبی ۱‏:۱- ۱۵‏:۸
ب- پادشاهان یهودا و اسرائیل ۱۶‏:۸‏-۴‏:۱۷
ج- سقوط سامره ۵‏:۱۷‏-۴۱
پادشاهی یهودا ۱‏:۱۸- ۳۰‏:۲۵
الف- از حزقیا تا یوشیا ۱‏:۱۸- ۲۶‏:۲۱
ب- حکمرانی یوشیا ۱‏:۲۲‏-۳۰‏:۲۳
ج- آخرین پادشاهان یهودا ۳۱‏:۲۳- ۲۰‏:۲۴
د- سقوط اورشلیم ۱‏:۲۵‏-۳۰

سوء استفاده سیاسی جمهوری اسلامی از جامعه ارامنه ایران

ایران با برگزاری نشست‌ها و متینگ‌های مشترک تحت عنوان «گفتگوهای اسلامی و مسیحی» وانمود میکند که وضعیت مسیحیان در جمهوری اسلامی روبه‌راه است.
به گزارش«محبت‌نیوز» تا همین سه چهارسال قبل رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی روی هم رفته در یک سال بیشتر از دو الی سه خبر یا مصاحبه از سخنان سبوه سرکسیان، رئیس شورای شورایعالی خلیفه‌گری تهران منتشر نمی‌کردند.

اقلیت ارامنه در رسانه‌ها بایکوت بودند و گاهی تنها نمایندگان آنها در مجلس شورای اسلامی در حمایت از ولی فقیه و نظام اسلامی گفتگوی کوتاهی می‌کرد تا در عمل یکی از بزرگترین اقلیت های دینی ایران چیزی برای گفتن نداشته باشد.

ارامنه تنها در روزنامه و سایت‌های خبری بلکه آنان در صدا و سیما که باید رسانه‌ای ملی باشد جایی نداشتند و حتی یک برنامه به طور اختصاصی یا حتی غیرمستقیم به آنان تعلق نداشت در حالیکه تلویزیون جمهوری اسلامی و رادیو به طور مستقل ده‌ها و صدها ساعت برنامه با محوریت اسلام و با موضوعات همسو و یکنواخت تولید پخش می‌کند.

اما به تدریج تحت چارچوب‌های سفت و سخت عقیدتی و امنیتی با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مخالفان او در جناح محافظه‌کار وقتی نتوانستند همچون جناح اصلاح‌طلب با واتیکان و پاپ مراوده برقرارکنند، به سراغ ارامنه رفتند.

نتیجه این چرخش آن شد که به تازگی نه تنها نمایندگان پیشین و کنونی آشوری و ارمنی مجلس برای مقامات بلندپایه خلیفه‌گری در پایتخت و چند شهرستان تریبون‌های رسمی در اختیار گرفته‌اند که همگی آنها یا مثل فارس و تسنیم وابسته و زیرنظر سپاه هستند و یا مثل ادیان‌نیوز، رسا و حوزه‌نیوز از سوی نهادها و سازمان‌های دینی از جمله حوزه علمیه و بنیاد تقریب و سازمان تبلیغات اسلامی فعال‌اند.

نه تنها در واپسین سال‌های دولت محمود احمدی‌نژاد، بلکه در دولت روحانی نیز در ایام کریسمس سازمان تعزیزات حکومتی و نیروی انتظامی به سراغ فروشگاه‌ها و مغازه‌ها می‌رفتند و آن دسته فروشندگانی که غیرارمنی بودند و تزئینات و آذین‌بندی‌هایی مربوط به کریسمس و ولنتاین می‌فروختند را یا با جریمه‌های سنگین نقره داغ می‌کردند و یا آنقدر به آنها فشار می‌آوردند که عطای تزئین و شاد بودن با شادی مسیحیان را به لقایش می‌بخشیدند.

اما چند سالی است به صورت سازمانی، جمهوری اسلامی برای فرار از فشارهای سازمان ملل و گزارش‌های پی‌درپی نهادهای حقوق بشری از وضعیت اقلیت‌های دینی و به خصوص نوکیشان مسیحی در ایران به سمت ارامنه و رهبران آنان چرخیده و سعی دارد، تا با سوء استفاده از آن با برگزاری نشست‌ها و متینگ‌های مشترک تحت عنوان «گفتگوهای اسلامی و مسیحی» وانمود کند که وضعیت مسیحیان در ایران روبه‌راه است و گزارش‌هایی که علیه ایران در مجامع جهانی نوشته می‌شود و در آن به ده‌ها مورد بازداشت و زندانی شدن مسیحیان ایران و جفاهایی که بر نوکیشان مسیحی روا شده است اشاره شده، همگی سیاه‌نمایی و روایات نادرست از جمهوری اسلامی است.

در این رقابت رسانه‌های تندرو و محافظه‌کار که در سانسور اخبار مربوط به اقلیت‌های دینی و در پرونده‎سازی علیه منتقدین و دگراندیشان مذهبی سابقه‌ای طولانی دارند، در صف اول انتشار مصاحبه و گفتگوها با رهبران ارامنه ایران و لبنان و حتی مسیحیان کشورهایی چون بلاروس، اوکراین و مجارستان قراردارند.

کشورهایی که عمده آنها نه تنها در بین کشورهای دموکرات و آزاد دنیا قرار ندارند، بلکه حکومت‌های آنها سابقه زیادی هم در سانسور اخبار سیاسی و اجتماعی مربوط به شهروندان خود دارند.

در این بین مدتی است که حتی سخنان و مواضع مقامات کلیسایی در شهرستان‌های ایران و معاونین و مشاورین آنها نیز منعکس می‌شود و دست بر قضا همه آنها در یک موضوع اشتراک نظر دارند، ایکه «ایران بهترین و آزادترین کشور دنیا برای اقلیت‌هاست».

یعنی حتی در بین این تعداد ارمنی منصب‌دار در ایران هیچ یک حتی درصدی انتقاد به جمهوری اسلامی ندارند.
مجموعه‌ای که یک سر آن به مسیحیان معتمد ولایت فقیه به کشورهای دوست از جمله لبنان می‌رسد و طرف دیگرش به مافیای نمایندگان ارامنه و آشوری در مجلس که با هم پیوندهای خانوادگی و اقتصادی گسترده دارند.

یوناتن بت‌کلیا، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی نیز  به مناسبت کریسمس گفته، «مسیحیان در ایران غریبه نیستند»، همزمان با او خبرگزاری دولتی ایرنا نیز به سراغ «سیمون ترهوسپیان»، رئیس شورای خلیفه‌گری ارامنه انزلی رفته است و از زبان او در مورد مسیحیان انزلی پرسیده است تا در راستای تلاش برای تبلیغات بیشتر حکومتی و سو استفاده از ارامنه زیر چتر جمهوری اسلامی بهره برداری کند.

کریسمس؛ جشن مسیحی که با ذائقه حکومت ایران خوش نیست

ایام کریسمس زمان جشن و شادی و شکرگزاری برای مسیحیان جهان است اما برای مسیحیان ایرانی، به ویژه (نوکیشان مسیحی) در سایه تهدیدات دستگاهای امنیتی جمهوری اسلامی برای آنان رنگ و معنای دیگری دارد.
به گزارش«محبت‌نیوز» در نظر اول، تهران شهر ممتازی برای بابانوئل به حساب نمی‌آید، اما با گشتی در شهر می‌توان فهمید که بسیاری از ایرانیان، از جمله مسلمانان، دوستدار جشن کریسمس و حال و هوا و تزیینات رنگارنگ آن هستند.

خبرگزاری فرانسه با این مقدمه تحلیل کرده «استقبال از مراسم جشن و شادی در بین ایرانی‌ها حتی با وجود اینکه به ذائقه حکومت خوش نیست، زیاد است. گزارشگر خبرگزاری فرانسه به خیابان سمیۀ تهران (ثریای سابق) رفته و می‌نویسد که بزرگ‌ترین تمرکز مسیحیان شهر در این محله است. در این خیابان بازار درخت مصنوعی سرو، حباب‌های رنگین و دیگر تزیینات درخت کریسمس گرم است.

او با یک زن سی سالۀ مسلمان که «نیلوفر» نام دارد گفتگوی کوتاهی کرده و او گفته، «من درخت کریسمس را خیلی دوست دارم. از نظر ما نشانۀ احترام به اعتقادات دیگران است».

بعضی از عابرین مقابل ویترین مغازه‌ها با بابانوئل‌ها عکس سِلفی می‌گیرند. خبرنگار نوشته از دیدن رقص ناگهانی یکی از این بابانوئل‌ها در خیابان، سخت به تعجب افتاده است.

«حامد داوودیان» که خود را ظاهرن مسیحی معرفی می کند به این خبرنگار گفته که اقلیت مسیحی در ایران هیچ مشکلی ندارد. به گفته او «ما از ۴٠٠ سال پیش اینجا هستیم. این مغازه‌دار تهرانی افتخار می‌کند که مسیحیانی ایرانی در جنگ با عراق شهید داده‌اند.

این خبرگزاری در بخشی از گزارش خود به بیشمار مسیحیانی اشاره کرده که بعد از انقلاب اسلامی به آمریکا و کشورهای دیگر مهاجرت کردند اما به علل این مهاجرت دسته جمعی و گسترده اشاره ای نکرده که به یقین در تناقض آشکار با صحبتهای مصاحبه شونده قبلی است.

بر اساس تحقیقات انجام شده از سوی «محبت نیوز» و طبق آخرین آمار، در حال حاضر بیش از ١٢٠هزار مسیحی در ایران باقی نمانده است که اکثر آنان ارمنی ارتدوکس هستند. چند هزار نفری نیز از آشوریان کاتولیک در این کشور باقی مانده‌اند. البته این آمار به جز آمار نامشخص نوکیشان مسیحی فارسی زبان پروتستان در ایران می باشد که هر روزه با وجود سرکوب ها و جفاها بر تعداد آنان افزوده می شود.

کریسمس و نوکیشان مسیحی

ایام کریسمس یعنی زادروز تولد عیسی مسیح که روز فرخنده ای جهت برگزاری جشن و شادی و شکرگزاری برای مسیحیان جهان است اما برای مسیحیان ایرانی، به ویژه (نوکیشان مسیحی) مسیحیان فارسی زبان، در سایه تهدیدات دستگاهای امنیتی جمهوری اسلامی برای آنان رنگ و معنای دیگری دارد .گفتنی است نوکیشان مسیحی ایران که از نخستین روزهای انقلاب اسلامی همواره تحت جفا بوده اند این ایام را در اجتماعات کوچک در کلیساهای خانگی به صورت مخفیانه و یا با پناه بردن به کانال های ماهواره ای و سایت های مسیحی، برگزار می کنند که این شرایط  اسفناک برای نوکیشان مسیحی بیانگر نقض آشکار حقوق این اقلیت مذهبی در جمهوری اسلامی ایران است.

همچنین به رغم رسمیت داشتن ادیان مسیحی و یهودی و زرتشتی، محدودیت‌های زیادی برای پیروان این ادیان وجود دارد. به عنوان مثال تبلیغ سایر ادیان در میان مسلمانان ممنوع است و نیایش‌ها و مراسم دینی باید فقط در زبان سنتی رایج همان اقلیت قومی، و نه به فارسی، برگزار گردد. سازمان دیدبان حقوق بشر قبلن در مورد این نوع محدودیت‌ها بارها تذکر داده است.

اما به هرحال مراسم شب کریسمس به طور رسمی و به زبان آشوری در کلیسای ژوزف مقدس تهران برگزار شده است (خیابان فرصت). رَمزی گَرمو، اسقف اعظم آشوریان به خبرگزاری فرانسه گفته است: «حضور مسیحیان در ایران به قرن دوم میلادی می‌رسد».
به گفتۀ او در قدیم، تعداد آنان به چند میلیون نفر می‌رسید اما امروزه در مراسم دعای روزهای یکشنبه بیش از چند ده نفر شرکت نمی‌کنند. یکی از دلایل بدیهی این حضور اندک البته تعطیل نبودن یکشنبه‌ها در ایران است.

اسقف رَمزی گَرمو می‌گوید، از این که در منطقه‌ای چنین آشوب‌زده، ایران کشور صلح و آرامش است، احساس قدردانی می‌کند. به گفتۀ وی «به لطف خداوند، ما در صلح و امنیت زندگی می‌کنیم در حالی که همسایگان ما در خشونت و اضطراب گرفتار شده‌اند. ما برای آنان دعا می‌کنیم».

شوربختانه برخی رهبران مسیحی کاتولیک و ارتدوکس در ایران به واسطه منافعی شخصی که شامل حال آنان می گردد ارتباط خوبی با ولایت فقیه و نهادهای امنیتی دارند و در سال‌های اخیر روابط نزدیک تری با حکومت برقرار کردند و همواره خلاف گزارش‌های بین‌المللی ایران را کشوری آزاد برای اقلیت‌ها معرفی و تبلیغ می‌کنند و بی توجه به مصائب و مشکلاتی که مسیحیان در ایران با آنان روبرو هستند، تنها به سود و زیان خود می اندیشند!

دعای ایماندار مسیحی چگونه است ؟! و چرا باید دعا کنیم ؟!!

اگر خدا آینده را می داند و خودش در کنترل همه چیز است؟ اگر نمی توانیم فکر خدا را عوض کنیم، چرا باید در مسیحیت دعا کرد؟
دوستان عزیز ؛ برای مسیحیان، دعا مثل تنفس کردن است. آسانتر است که دعا کنیم تا اینکه اینکار را انجام ندهیم.
ما بدلایل مختلف دعا می کنیم. یکی اینکه دعا یک نوع خدمت خدا (لوقا ۲ : ۳۶-۳۸) و اطاعت از اوست. ما دعا می کنیم چون خدا به ما فرمان می دهد که دعا کنیم (فیلیپیان ۴ : ۶-۷). نمونه دعا را مسیح به کلیسای اولیه داد (مرقس ۱ : ۳۵، اعمال رسولان ۱ : ۱۴، ۲: ۴۲، ۳: ۱، ۴: ۲۳-۳۱، ۶: ۴، ۱۳: ۱-۳).تجسم خدا ، عیسی مسیح بر روی زمین ، بعنوان یک الگو و نمونه که خدا برای ما هدیه داشت ، نشان داد که موضوع دعا یک امر بسیار مهم در ارتباط با خداست و ما هم باید دقیقا همچون این نمونه عالی ( خدا در جسم ) عمل کنیم.

دلیل دیگری که باید دعا کنیم این است که خدا می خواهد دعا روش انجام راه حل او برای بسیاری از موقعیتها باشد. ما از دعا برای تصمیم گیریهای بزرگ (لوقا ۶: ۱۲-۱۳)، پیروزی بر موانع شریر (متی ۱۷: ۱۴-۲۱)، جمع کردن کارگران برای حصاد (لوقا ۱۰: ۲)، بدست آوردن قدرت برای غلبه بر وسوسه (متی ۲۶: ۴۱)، و بعنوان راهی برای بنای روحانی دیگران (افسسیان ۶: ۱۸-۱۹) استفاده می کنیم.

ما با درخواستهای بخصوصی نزد خدا می آییم و وعده خدا را داریم که دعاهایمان باطل نخواهند بود، حتی اگر دقیقا آنچه برایش دعا کردیم بدست نیاوریم (متی ۶:۶، رومیان ۸: ۲۶-۲۷). او وعده داده است که وقتی ما برای چیزهایی که در اراده او هستند دعا می کنیم، او به ما آنچه بخواهیم می دهد (۱ یوحنا ۵: ۱۴-۱۵). بعضی اوقات او با حکمتش و برای خیریت ما جواب را به تاخیر می اندازد. در این مواقع، ما باید با پشتکار دعا کنیم (متی ۷: ۷، لوقا ۱۸: ۱-۸). به دعا نباید بعنوان راهی برای دریافت خواسته هایمان بر زمین نگاه کنیم، در عوض باید به این عنوان نگاه کنیم که اراده خدا بر زمین کرده شود. حکمت خدا بسیار بالاتر از حکمت ماست.

برای مواقعی که ما اراده خدا را دقیقا نمی دانیم، دعا راهیست برای تشخیص اراده او. اگر زن سریانی با دختر دیو زده اش به مسیح دعا نکرده بود، دخترش شفا نمی یافت ( مرقس ۷: ۲۶-۳۰). اگر مرد کور بیرون از اریحا مسیح را صدا نزده بود، همیشه کور می ماند (لوقا ۱۸: ۳۵-۴۳). خدا گفته است که ما اغلب بدست نمی آوریم چون درخواست نمی کنیم (یعقوب ۴: ۲). بعبارتی، دعا مثل بشارت دادن به مردم است. ما نمی دانیم که چه کسی به بشارت پاسخ مثبت می دهد مگر اینکه بشارت بدهیم. بهمین طریق، ما هرگز نتیجه دعا را نمی بینیم مگر اینکه دعا کنیم.

کمبود دعا، نشانه کمبود ایمان و عدم اعتماد به خداست. ما دعا می کنیم که ایمانمان به خدا را نشان بدهیم، که او چنانکه در کلامش وعده داده است به ما جواب می دهد و زندگی ما را بفراوانی و بیش از آنچه بخواهیم و یا امیدوار به آن باشیم برکت می دهد (افسسیان ۳ : ۲۰). دعا اولین کاریست که ما بوسیله آن می توان کار خدا را در زندگی دیگران ببینیم. چون این روشی است که ما به قدرت خدا متصل می شویم، در نتیجه، این روش شکست دادن شیطان و لشگر اوست زیرا ما بقدرت خود نمی توانیم بر او پیروز شویم. بنابراین، کاش خدا ما را دائما در حضور تخت خود ببیند، زیرا ما در آسمان کاهن اعظمی داریم که می تواند همه مشکلات ما را درک کند (عبرانیان ۴: ۱۵-۱۶). ما وعده او را داریم که دعای مرد عادل در عمل قوت بسیار دارد (یعقوب ۵: ۱۶-۱۷).

عید پنطیکاست

پنطیکاست! این کلمه برای هر مسیحی، در هر جا، یادآور منظرۀ پرشکوه قرارگیری زبانه‌های آتش بر سر مسیحیان اولیه و افاضۀ عطای شگفت‌انگیز زبان‌ها به‌عنوان نشانۀ افاضۀ روح‌القدس می‌باشد. این رویدادها در باب دوم کتاب اعمال رسولان ثبت شده است.
اما آیا یادآوری این صحنۀ حیرت‌انگیز کافی است؟ آیا نباید معنی عمیق‌تر این رویداد را جستجو کرد؟ این واقعه چه مفهومی برای آنانی که آنجا حاضر بودند، داشت؟ و امروز چه مفهومی برای ما دارد؟

پنطیکاست در اصل واژه‌ای است یونانی به معنی پنجاه. این کلمه در ترجمۀ یونانی تورات، نام یکی از سه عید بزرگ یهودیان بود. در زبان عبری، این عید را “عید هفته‌ها” می‌نامیدند که شرح آن در لاویان باب ۲۳ و تثنیه باب ۱۶ آمده است.

این دورۀ پنجاه روزه که منتهی به این عید می‌شد (نام پنطیکاست یا پنجاهه به همین جهت بر آن گذارده شده است)، از فردای آخرین شنبۀ عید پِسَح (فِصَح) آغاز می‌شد. در اولین روز این پنجاهه، اولین بافه از نوبر گندم را همراه با برۀ قربانی به حضور خداوند می‌آوردند.

در روز پنجاهم، یعنی در روز پنطیکاست، دو گِردۀ نان که با خمیرمایه و با آرد مرغوب پخته شده، باز همراه با برۀ قربانی، به حضور خداوند آورده می‌شد. به این شکل، درو محصول را جشن می‌گرفتند. شور و شعف این جشن را به‌راحتی می‌توان تجسم کرد.

پس از گذشت قرن‌ها، یهودیان پی‌بردند که این عید برای آنان معنایی عمیق‌تر در بردارد. عید پنطیکاست در ماه سوم سال عبری واقع بود، یعنی در همان ماهی که خداوند عهد خود را بر کوه سینا به موسی عطا فرمود (خروج ۱۹). خداوند وعده داده بود که اگر ایشان از فرایض این عهد اطاعت کنند، محصول ایشان را برکت خواهد داد (تثنیه ۲۸). پس جای تعجب نیست که برای قوم یهود، عید پنطیکاست نماد و مظهر تجدید عهد ایشان با خداوند بود.

حال، بیایید به رویدادهای پنطیکاستِ عهدجدید نگاهی بیافکنیم. خداوند عیسی در روز تهیۀ عید پسح مصلوب شد و در فردای سَبّت پسح قیام فرمود. پیش از رنج صلیب، وعده داد که روح‌القدس را بفرستد (یوحنا ۱۴:‏۱۶-‏‏‏۱۷). به هنگام غروب روز قیام (که اولین روز دورۀ پنجاهه منتهی به روز پنطیکاست بود)، عیسی از درهای بسته عبور کرد و خود را به شاگردان ظاهر فرمود. او دو بار شاگردان را با کلمۀ “سلام” (سلامتی و آرامش)، تحیت گفت و آنگاه، بر ایشان دمید و فرمود‌:

«روح‌القدس را بیابید!» (یوحنا ۲۰:‏۲۲). برای کسی که ایمان داشت، این نوبری بود برای عید پنطیکاست! بعد از پنجاه روز، «چون روز پنطیکاست رسید» (اعمال رسولان ۲:‏۱)، روح‌القدس نازل شد. روح‌القدس در وجود مؤمنین ساکن شد.

همانگونه که گرده‌های نان تازه که در حضور خداوند در روز پنطیکاست تکان داده می‌شد، حاوی خمیرمایه بود، کلیسای تازه متولد شده، یعنی آنانی که در مسیح عادل شمرده شده بودند، در خود خمیرمایۀ روح‌القدس را داشتند. و همانگونه که عید پنطیکاست مظهر عهد خدا با قوم یهود بود، افاضۀ روح‌القدس نیز مظهر عهد و میثاق جدید خدا با تمام بشریت بود. این همان وعده‌ای است که خدا به زبان ارمیای نبی فرموده بود که «… با خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهد تازه‌ای خواهم بست، نه مثل آن عهدی که با پدران ایشان بستم… شریعت خود را در باطن ایشان خواهم نهاد و آن را بر دل ایشان خواهم نوشت و من خدای ایشان خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود» (ارمیا ۳۱:‏۳۱-‏‏‏۳۳).

عهد قدیمی، عهدی بود بیرونی و مبتنی بر احکام و تشریفات؛ در حالی که عهد و میثاق نو، درونی است و بر دل و فکر انسان نوشته می‌شود. عهد قدیم نظامی بود که به گناه انسان اشاره می‌کرد، اما مجازات آن را به زمانی دورتر موکول می‌کرد؛ در این خصوص نویسندۀ رساله به عبرانیان چه زیبا می‌گوید که «… این قربانی‌ها همه ساله، … خاطرۀ تلخ نافرمانی‌ها و گناهان‌شان را به یادشان می‌آورد، زیرا محال است که خون گاوها و بزها واقعاً لکه‌های گناه را پاک سازد» (عبرانیان ۱۰:‏۳-‏‏‏۴ ترجمۀ تفسیری). اما میثاق جدید بر قربانیِ “یک‌بار برای همیشۀ” عیسی و بر عدالت او استوار است که تاوان تمام جهالت‌ها و بی‌ایمانی‌های ما را پس داد.

حال، پنطیکاست امروز برای ما چه معنایی دارد؟ پاسخ آن، “تحول در زندگی” است. عیسی قربانی گناه و قربانی سلامتی ماست. اگر ایمان داشته باشیم که عیسی بر روی صلیب به‌جای ما مرده و اگر از گناهان‌مان توبه کنیم، میثاق و عهدجدید خدا شامل حال ما نیز می‌شود به‌عنوان نشان رابطۀ جدیدمان با خدا بر اساس این میثاق، روح‌القدس در وجود ما سکونت می‌گزیند و ما را وارد جشن شاد و پر شکوه پنطیکاست می‌سازد. روح‌القدس ما را توانایی می‌بخشد تا شریعت محبت را به‌جا آوریم، محبت به خدا و به انسان‌ها. ما عضو خانوادۀ الهی می‌گردیم و اجازه می‌یابیم آزادانه به حضور او داخل شویم. هر چقدر بیشتر تسلیم روح‌القدس شویم و اجازه دهیم که او وجود ما را کنترل کند، او ما را متوجه گناهان نهان و پوشیدۀ زندگی‌مان می‌سازد و به ما قدرت می‌بخشد تا بر آن گناهان چیره شویم.

معنای دیگر پنطیکاست این است که همراه با افاضۀ روح‌القدس، مأموریت جدیدی نیز بر دوش ما گذارده می‌شود. عیسی به پیروانش دستور داد که «بروید و همۀ امت‌ها را شاگرد سازید» (متی ۲۸:‏۱۹). اما به ایشان فرمود که پیش از حرکت، در اورشلیم بمانند تا روح‌القدس موعود را بیابند. بنابراین، هدف عطای روح‌القدس، اعلام خبر خوش انجیل به انسان‌هاست.

به یک معنی پنطیکاست ابطال لعنت برج بابل است (پیدایش ۱۱، خصوصاً آیات ۶ تا ۷). زمانی که تمام بشر یک قوم بود با یک زبان و با یک هدف شرارت‌بار، خدا زبان‌شان را منقسم کرد تا هدف‌شان را باطل سازد و ایشان را پراکنده کند. اما در پنطیکاست، نقشۀ الهی این بود که همۀ مؤمنین به‌واسطۀ روح‌القدس یک قوم گردند و یک هدف داشته باشند که همانا اعلام معرفت عیسای مسیح به جهان می‌باشد؛ و به ایشان یک زبان بخشیده شد تا این هدف را تحقق بخشند، و آن زبان محبت است. به گفتۀ پولس، خدا «… این مسئولیت را به ما سپرده تا پیغام این آشتی را به دیگران نیز برسانیم… ما سفیران مسیح هستیم. خدا به‌وسیلۀ ما با شما سخن می‌گوید» (دوم قرنتیان ۵:‏۱۸و۲۰). این دعوتی است والا و افتخاری است بس عظیم برای هر ایماندار.

امروز، این است مفهوم و پیام پنطیکاست برای ما!

پنطیکاست یعنی رابطه‌ای جدید با خدا، آغازی جدید، زندگی جدید، هدفی جدید، پیامی پیروزمند، و اطمینان از حیاتی نو در ملکوت جدید خداوند! باشد که در این پنطیکاست خداوند قلب و وجود شما را مالامال از قدردانی نماید، قدردانی به‌خاطر این هدیۀ پرارزش!

دوم تواریخ

کتاب دوم تواریخ دنبالهٔ کتاب اول تواریخ است. این کتاب حکومت سلیمان پادشاه و شورش طایفه‌های شمالی را که به رهبری یربعام، علیه رحبعام پسر و جانشین سلیمان پادشاه صورت گرفت، شرح می‌دهد.
این کتاب همچنین شامل تاریخ پادشاهی یهودا تا سقوط اورشلیم در سال پانصد و هشتاد و شش قبل از میلاد، می‌باشد.
تقسیم‌بندی کتاب
سلطنت سلیمان ۱‏:۱‏-۳۱‏:۹
الف- سالهای نخستین ۱‏:۱‏-۱۷
ب- معبد بزرگ ساخته می‌شود ۱‏:۲‏-۱۰‏:۷
پ- سالهای پایانی ۱۱‏:۷‏-۳۱‏:۹
شورش طایفه‌های شمالی ۱‏:۱۰‏-۱۹
پادشاهان یهودا ۱‏:۱۱‏-۱۲‏:۳۶
سقوط اورشلیم ۳۶: ۱۳‏-۲۳

دیدار رهبر ارامنه حوزه سیلیسی با مسئولان سیاسی و امنیتی در تهران

«جاثلیق آرام کشیشیان» پس از سفر به ایران مدعی گردیده که دیدگاهم نسبت به این کشور و همچنین تبلیغات دروغینی که نسبت به مقامات آن منتشر می‌کنند، تغییر کرد!
به گزارش «محبت‌نیوز» گزارش‌های رسیده از تهران حکایت از آن دارد که رهبر ارامنه حوزه سیلیسی در سفر ۱۰ روزه خود به تهران علاوه بر نماینده علی ‌خامنه‌ای با تعدادی از مسئولان سیاسی و امنیتی ایران نیز دیدار کرده است.

«جاثلیق آرام کشیشیان» رهبر ارامنه حوزه سیلیسی که در آستانه سال نو میلادی برای هشتمین بار به ایران سفر کرده در دیدار با ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که در خلیفه‌گری ارامنه تهران، برگذار شد برای توسعه همکاری‌های مشترک با جمهوری اسلامی توافق کردند.

او در این دیدار تاکید کرده، با گذشت ۲۱ سال از خدمتم، بارها موفق شدم تا به ایران سفر کنم که در راستای این دید و بازدیدها با پیشرفت روزافزون جمهوری اسلامی در حوزه‌های مختلف از نزدیک آشنا شدم؛ با این اتفاق مهم، دیدگاهم نسبت به ایران و تبلیغات دروغینی که نسبت به این کشور اسلامی منتشر شده، تغییر یافت.

جاثلیق آرام اول پس از ۱۰ روز اقامت در ایران مدعی گردیده در سفرهایش به ایران دریافته که در اسلام و مسیحیت اشتراکات زیادی وجود دارد و متعلق به یک منبع واحد هستند. به گفته او اسلام و مسیحیت از سال‌های پیش با یکدیگر همکاری‌های تأثیرگذاری داشتند که باید همواره تقویت و تداوم یابد.

ابراهیمی‌ترکمان نیز در سخنان خود به برگزاری موفقیت‌آمیز هفتمین دور گفتگوی دینی اسلام و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی اشاره کرد و گفته ما این گفتگوها را به دلیل محاسبات سیاسی انجام نمی‌دهیم، بلکه بر پایه اعتقادات قلبی ما است و بر همین اساس شاهد آن هستیم که هرچه این گفتگوها ادامه می‌یابد، بر استحکام و تعمیق روابط فیمابین می افزاید.

در ادامه این دیدار، اسقف سیبوه سرکیسیان، خلیفه ارامنه تهران نیز به تشریح شورای خلیفه‌گری ارامنه تهران و برنامه‌های اجرایی خلیفه‌گری ارامنه تهران و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی پرداخته است.
اما گزارش‌ها حکایت از آن دارد چاثلقین کشیشیان در مدت حضور خود در ایران با مقامات بلند پایه دولتی و امنیتی و تعدادی از مدیران نهادهای اجتماعی ارامنه نیز دیدار کرده است که محمدعلی تسخیری مشاور ویژه علی خامنه‌ای در حوزه جهان اسلام یکی از آنها بوده است.
همچنین او دیدارهایی با «سیبوه سرکیسیان» خلیفه ارامنه تهران و شمال ایران، «گریگور چیفتچیان» خلیفه ارامنه تبریز و «سیپان کچجیان» خلیفه ارامنه اصفهان و جنوب و نمایندگان مذهبی و اجتماعی اقلیت‌های دینی ایران داشته است.

بخش دیگری از برنامه‌های چاثلقین دیدار با نمایندگان شانزدهمین شورای خلیفه‌گری ارامنه بود که نتایج آن با حرف و حدیث‌های فراوان و تاخیری زیاد در انتخاباتی مهندسی شده اعلام شد.

گفتنی است «ژیرایر رئیسیان» نماینده ارمنی در مجلس سوریه و خانم «نورا بایراکداریان» استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه لبنان و رئیس هیئت روابط بین کلیساها نیز جزو همراهان جاثلیق آرام اول بودند و سخنرانی‌هایی داشتند.

از سوی دیگر منابع غیررسمی گزارش دادند که در این دیدارها ایران و کلیسای سیسیلی بیروت توافق‌هایی بر سر همکاری‌های فرهنگی برای افزایش درآمدهای دوجانبه با استفاده از ظرفیت‌هایی همچون توریسم و گردشگری داشته‌اند.

در این دیدارها وعده داده شده که نمانیدگان ایران می‌توانند از هتل‌ها و ویلاهایی که در مناطق خوش آب و هوای بیروت و کشور لبنان در اختیار کلیسای سیسیلی است استفاده کنند و در مقابل جمهوری اسلامی هم قول داده همکاری‌های دو جانبه‌ای را در زمینه بورسیه تحصیلی دانشجویان لبنانی که کلیسا آنها را معرفی کرده همکاری داشته باشد.

همچنین «جاثلیق آرام کشیشیان» وعده داده در مورد شرایط ایران و وضعیت اقلیت‌های دینی در جمهوری اسلامی همواره گزارش‌های مثبتی را به نهادهای مسیحی اعلام کند تا تصویری که از ایران در ذهن جهانیان است و پیوسته سرکوب اقلیت‌های دینی اصلی‌ترین بحث آن است تغییر کند.

عزرا

کتاب عزرا شرح بازگشت عدّه‌‌ای از یهودیان از بابل و شروع دوبارهٔ مراسم پرستش در اورشلیم می‌باشد. این وقایع طی مراحل زیر انجام پذیرفتند:
-‌بازگشت اولین گروه یهودیان تبعیدیان از بابل، به دستور کوروش کبیر شاهنشاه پارس.
-‌بازسازی و تقدیس معبد بزرگ اورشلیم و شروع پرستش خدا در آنجا.
-‌سالها بعد عدّه‌ای دیگر از یهودیان به رهبری عزرا عالِم شریعت خدا به اورشلیم برمی‌گردند.
وی در سازمان دادن زندگی مذهبی و اجتماعی مردم جهت حفظ میراث روحانی اسرائیل کمک می‌کند.
تقسیم‌‌بندی کتاب:
بازگشت اولین گروه تبعید شدگان ۱‏:۱‏-۷۰‏:۲
بازسازی و تقدیس معبد بزرگ ۱‏:۳‏-۲۲‏:۶
بازگشت عزرا و سایر تبعید شدگان ۱‏:۷‏-۴۴‏:۱۰

اول تواریخ

کتاب اول و دوم تواریخ، تکرار مطالبی است که در کتابهای سموئیل و پادشاهان ذکر شده است، امّا این کتاب بیشتر وقایع طایفهٔ یهودا را که در جنوب سرزمین اسرائیل سکونت داشتند، شرح می‌دهد.
در این دو کتاب دو نکتهٔ برجسته‌‌ای که بر تاریخ سلطنت اسرائیل تأثیر داشتند، نشان می‌دهند:
۱- با وجود مصیبتهایی که بر سلطنت‌های اسرائیل و یهودا وارد شد، خدا هنوز هم به وعده‌ای که به آن قوم داده بود، وفادار ماند و نقشه‌ای را که برای قوم خود داشت، توسط آن عدّه کسانی‌که در سرزمین یهودا باقیمانده بودند، عملی کرد. برای ثابت کردن این مطلب، نویسندهٔ کتاب به موفقیّتهای داوود و سلیمان، اصلاحات اجتماعی یهوشافاط، حزقیا و یوشیا اشاره می‌کند و همچنین از مردمی که به خدا وفادار مانده بودند، نام می‌برد.
۲- منشأ ترتیب پرستش خدا در معبد بزرگ در اورشلیم و مخصوصاً وظیفهٔ کاهنان و لاویان را در امور نیایشی شرح می‌دهد و با اینکه سلیمان معبد بزرگ را ساخت، امّا داوود را مؤسس اصلی رسوم مذهبی آن معرّفی می‌کند.
تقسیم‌بندی کتاب
شجره‌نامه و فهرست اسامی ۱‏:۱‏-۴۴‏:۹
مرگ شائول ۱‏:۱۰‏-۱۴
حکمرانی داوود ۱‏:۱۱‏-۳۰‏:۲۹
الف- دشواریها و موفّقیّتها ۱‏:۱۱‏-۱‏:۲۲
ب- آمادگی برای ساختن معبد بزرگ ۲‏:۲۲- ۳۰‏:۲۹

مزامیر

کتاب مزامیر، کتاب سرود و دعای کتاب‌مقدّس است، که توسط اشخاص مختلفی در زمانی طولانی به نگارش درآمده است. این سرودها و دعاها توسط بنی‌اسرائیل جمع‌آوری گردیده و در مراسم عبادتی و نیایش‌های آنان مورد استفاده قرار گرفته و سپس به کتابهای مذهبی آنان اضافه شده است.

این سرودها و اشعار مذهبی انواع متفاوتی دارند: سرودهای پرستشی و تمجید خدا؛ دعاهای درخواست کمک، طلب حمایت و استمداد برای نجات و رستگاری؛ توبه و درخواست آمرزش؛ سپاسگزاری از برکات خدا؛ و درخواست مجازات دشمنان. این سرودها هم به صورت فردی است و هم به صورت اجتماعی؛ برخی توصیف بسیار صمیمانه‌ای از احساس یک فرد می‌باشد، درحالی‌که برخی دیگر، احساسات و نیاز قوم را بیان می‌کند.
عیسی مسیح نیز از مزامیر استفاده می‌کرد، نویسندگان عهد جدید نیز از آن استفاده کرده‌اند و کلیسا نیز این کتاب را محترم دانسته و از ابتدا آن را در مراسم عبادتی کلیسا مورد استفاده قرار داده است.
تقسیم‌بندی کتاب:
یکصد و پنجاه مزمور به پنج گروه تقسیم گردیده‌اند:
کتاب اول: مزامیر ۱‏-۴۱
کتاب دوم: مزامیر ۴۲‏-۷۲
کتاب سوم: مزامیر ۷۳‏-۸۹
کتاب چهارم: مزامیر ۹۰‏-۱۰۶
کتاب پنجم: مزامیر ۱۰۷‏-۱۵۰

زندگی فیلم عیسی مسیح (به زبان فارسی)


ایوب

کتاب ایّوب، داستان زندگی مردی است که بدبختی‌ها و سختی‌های زیادی را تحمّل نمود. او تمام فرزندان و دارایی خود را از دست داد و خودش نیز به بیماری کریهی مبتلا شد.
سپس در نوعی مباحثه و تفسیر، عکس‌‌العمل ایّوب و دوستانش به طرز بسیار زیبا و شاعرانه‌ای بیان گردیده است و سرانجام خدا، که مرکز اصلی مباحثات و گفتار آنها بود، به ایّوب ظاهر می‌شود.
دوستان ایّوب مسئلهٔ گرفتاری او را، از نقطه نظر مسائل سنتی- مذهبی مورد گفت‌وگو و تفسیر قرار می‌دهند. آنها معتقدند که چون خدا، خوبی را با خوبی پاداش می‌دهد و گناه را با تنبیه مجازات می‌کند، پس رنج و درد ایّوب نشانهٔ این است که او مرد گناهکاری است. امّا برای ایّوب این مسئله خیلی ساده است. او خود را سزاوار چنین مجازات بی‌رحمانه‌ای نمی‌داند. چون او مردی فوق‌العاده نیک و عادل است، نمی‌تواند بفهمد که چگونه ممکن است خدا اجازه دهد چنین وقایع تلخ و شریرانه‌ای برای وی اتّفاق بیافتد. بنابراین خیلی گستاخانه، خدا را متّهم می‌سازد. ایّوب ایمان خود را از دست نمی‌دهد؛ ولی مایل است در حضور خدا عادل شمرده شود و خود را مردی نیک به حساب می‌آورد.
خدا به پرسش ایّوب پاسخ نمی‌دهد، بلکه در مقابل ایمان ایّوب، با روشی شعرگونه حکمت و قدرت الهی خویش را نشان می‌دهد. ایّوب سپس با فروتنی تمام، خدا را حکیم و بزرگ اعلام نموده و از کلمات خشونت بار و نابجایی که بر زبان آورده است توبه می‌کند.
خاتمهٔ کتاب، شرح بازگشت ایّوب به وضع اول خود و به مقام و منزلتی بالاتر از مقام نخستینش می‌باشد. همچنین خدا دوستان ایّوب را که گمان می‌کردند تمام اصول و علّت درد و رنج ایّوب را درک کرده‌اند، سرزنش می‌کند. ایّوب نیز اعلام می‌کند که خدا در حقیقت حکیم و داناست و بالاتر از هر‌گونه فلسفه و سنّتهای مذهبی می‌باشد.
تقسیم‌بندی کتاب
مقدّمه ۱‏:۱‏-۱۳‏:۲
ایّوب و دوستانش ۱‏:۳‏-۴۰‏:۳۱
الف- شکایت ایّوب ۱‏:۳‏-۲۶
ب- گفت‌وگوی اول ۱‏:۴‏-۲۲‏:۱۴
ج- گفت‌وگوی دوم ۱‏:۱۵‏-۳۴‏:۲۱
د- گفت‌وگوی سوم ۱‏:۲۲‏-۲۳‏:۲۷
ه- در ستایش حکمت ۱‏:۲۸‏-۲۸
و- گفتار آخر ایّوب ۱‏:۲۹‏-۴۰‏:۳۱
گفتار الیهو ۱‏:۳۲‏-۲۴‏:۳۷
پاسخ خداوند به ایّوب ۱‏:۳۸‏-۶‏:۴۲
خاتمه ۷‏:۴۲‏-۱۷

یک ملک متعلق به مسیحیان ایران با اتهام جاسوسی به مالکان آن مصادره شد

دادگاهی در ایران به اتهام «جاسوسی برای آمریکا» حکم توقیف یک ملک متعلق به «شورای کلیساهای جماعت ربانی» ایران را صادر کرده است. این ملک در اختیار یک نهاد زیرمجموعه رهبر جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت.
منصور برجی، یکی از فعالان حقوق مسیحیان در ایران با اعلام این خبر گفت که ملک ۱۰ هزار متری کلیسای «باغ شارون» متعلق به «جماعت پروتستان فارسی زبان» مصادره شده و در اختیار «ستاد اجرایی فرمان امام» قرار می‌گیرد.لطفا ادامه خبر را از اینجا دریافت کنید.

تکرار یک توهم حکومتی؛ پیروان ادیان ایران بیشترین آزادی را در دنیا دارند

به اعتقاد نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی، آزادی‌هایی که پیروان دیگر ادیان در ایران دارند، در هیچ جای دنیا  وجود ندارد.
به گزارش«محبت‌نیوز» “یوناتن بت کلیا” نمایندگان آشوریان در مجلس شورای اسلامی به تازگی در نشستی با عنوان «هم‌افزایی در عین تنوع و تکثر اجتماعی» که به مناسبت روز جهانی حقوق بشر برگزار شد، با طرح این ادعا از علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی تشکر کرده و در سخنانی در شهر ارومیه زادگاهش گفته در شرایطی که ٨٠ درصد کلیساهای ما در عراق و سوریه با خاک یکسان شده‌اند، در ارومیه کلیساهای ما میراث فرهنگی هستند.

او که در تیم حقوق بشر قوه قضائیه‌ جمهوری اسلامی هم حضور دارد و در جلسات خارجی و بین‌المللی به عنوان نمادی از آزادی مسیحیان در ایران سخنرانی‌های زیادی نموده پیش از این هم درباره آزادی پیروان دینی در جمهوری اسلامی چنین ادعاهایی را مطرح کرده بود.

بیشترین مانور او و همفکرانش در حکومت روی این ماجراست که «حدود ۱۶۰ هزار نفر از پیروان دینی در ایران زندگی می‌کنند و پنج کرسی نمایندگی مجلس متعلق به آنهاست» آنهم در شرایطی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون می‌توانند یک نماینده در مجلس داشته باشند و این در یک سال گذشته بارها و بارها از زبان مسئولان جمهوری اسلامی از محمدجواد ظریف وزیر خارجه تا نمایندگان مجلس و نمایندگان پیروان دینی وابسته به حکومت مانند جملاتی سازمانی با رنگ و بویی ابلاغی مکرر اعلام می‌شود.

در واقع به اعتقاد گردانندگان جمهوری اسلامی آنچه باعث گردیده که ادعا کنند پیروان دینی ایران بیشترین آزادی را در دنیا دارند، حضور همین پنج نماینده در مجلس  شورای اسلامی است.

با نگاهی دقیق‌تر به تاریخچه چهار دهه‌ای جمهوری اسلامی به طور مشخص هیچ گاه حتی یک وزیر از به اصطلاح پیروان دینی، از اهل تسنن گرفته تا یهودی و مسیحی انتخاب نشده است. در تمام تاریخ جمهوری اسلامی حتی یک وزیر یا سفیر از مسیحیان ارمنی و آشوری انتخاب نشده است.

درحالی که در مقایسه با کشورهای آزاد دنیا ده‌ها عضو پارلمان، سنا، کابینه دولت و سفرا از پیروان ادیان دیگر بر اساس تخصص و شایسته‌سالاری برگزیده می‌شوند.

جمهوری اسلامی در حالی به این پنج نماینده غیر مسلمان می‌بالد که هرگز سابقه نداشته به جز این پنج نفر سهمیه، نماینده اقلیت دینی دیگری اضافه بر این تعداد به عنوان شهروند عادی در انتخابات و رقابت‌های سیاسی شرکت کند.

در تاریخ جمهوری اسلامی هیچ زمان کاندیدایی برای ریاست جمهوری توسط غیر مسلمانان سابقه نداشته است و همه این بی عدالتی ها و تبعیض ها در شرایطی رقم می خورد که حتی مدیران مدارس غیرانتفاعی پیروان مذهبی نیز با گزینش و استعلام از وزارت اطلاعات و سپاه انتخاب می‌شوند.

حال باید در خاتمه از “یوناتان بت کلیا” پرسید که «بیشترین آزادی پیروان دینی در ایران» را که او مدام از آن دم می زند، در چه توهمی نظاره گر است؟

یک ملک متعلق به مسیحیان ایران با اتهام جاسوسی به مالکان آن مصادره شد

دادگاهی در ایران به اتهام «جاسوسی برای آمریکا» حکم توقیف یک ملک متعلق به «شورای کلیساهای جماعت ربانی» ایران را صادر کرده است. این ملک در اختیار یک نهاد زیرمجموعه رهبر جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت.
منصور برجی، یکی از فعالان حقوق مسیحیان در ایران با اعلام این خبر گفت که ملک ۱۰ هزار متری کلیسای «باغ شارون» متعلق به «جماعت پروتستان فارسی زبان» مصادره شده و در اختیار «ستاد اجرایی فرمان امام» قرار می‌گیرد.لطفا ادامه خبر را از اینجا دریافت کنید.

نحمیا

موضوع اصلی کتاب نحمیا، ادامهٔ مطالبی است که در کتاب عزرا شروع شده بود؛ یعنی بنای جامعه‌ای متشکل از قوم خدا. در این زمان، معبد بزرگ ساخته شده و پرستش خدا به صورت مرتب انجام می‌گرفت.
در چنین شرایطی بود که قوم، نیاز مبرمی به مکانی امن برای زندگی داشت. شرح واقعهٔ بازسازی دیوار اورشلیم، با وجود مخالفت‌های بسیار، موضوعی است که در این کتاب بیان گردیده است.
کتاب نحمیا را می‌توان به چهار قسمت تقسیم کرد:
-‌بازگشت نحمیا به اورشلیم برای حکمرانی بر یهودا به دستور شاهنشاه پارس.
-‌بازسازی دیوار اورشلیم تحت رهبری نحمیا.
-‌قرائت جدّی قوانین الهی و اعتراف مردم به گناهانشان.
-‌سایر کارهای نحمیا به عنوان حاکم یهودا.
یکی از قسمت‌های مهم و درخشان کتاب، توکّل کامل نحمیا به خدا و دعاهای پی‌درپی او می‌باشد.
بعد از بازگشت قوم از تبعید و اولین مرتبه که کلام خدا برای همگان قرائت شد، در این کتاب چنین می‌خوانیم: «آنگاه مردم به خانه‌هایشان رفتند و با شادمانی خوردند و نوشیدند و آنچه را که داشتند با دیگران قسمت کردند، زیرا آنچه را که برای ایشان خوانده شده بود، فهمیدند.» (۱۲‏:۸)
تقسیم‌بندی کتاب
بازگشت نحمیا به اورشلیم ۱‏:۱‏-۲۰‏:۲
بازسازی دیوار اورشلیم ۱‏:۳‏-۷۳‏:۷
خواندن قوانین و تجدید پیمان ۱‏:۸‏-۳۹‏:۱۰
سایر کارهای نحمیا ۱‏:۱۱‏-۳۱‏:۱۳

آیا نجات فقط بوسیلۀ ایمان است؟ یا بوسیله ایمان و عمل؟

شاید این مقوله یکی از مهمترین سؤالات الاهیات مسیحی باشد. همین پرسش باعث ایجاد نهضت اصلاحات و جدایی میان کلیساهای پروتستان و کاتولیک شد. این سئوال مبنای تفاوت کلیدی میان مسیحیت کتاب مقدسی و سایر فرقه های مسیحی است. آیا نجات فقط بوسیلۀ ایمان است یا اینکه اعمال را نیز شامل میشود؟ آیا من فقط با ایمان به مسیح نجات یافته ام یا اینکه بوسیلۀ ایمان به مسیح و (اضافه بر آن) به کمک انجام بعضی از اعمال خاص؟


سئوال راجع به نجات فقط بوسیلۀ ایمان و یا نجات بوسیلۀ ایمان و اعمال اغلب بوسیلۀ کسانی مطرح میشود که برایشان سخت است که میان قسمتهای مختلف کتاب مقدس ارتباط و هماهنگی ایجاد کنند. رومیان ۳: ۲۸؛ ۵: ۱ و غلاطیان ۳: ۲۴ را با یعقوب ۲: ۲۴ مقایسه کنید. عدّه ای بعد از چنین مقایسه ای تفاوت را میان دیدگاه پولس (نجات بوسیله ایمان تنها) و یعقوب (نجات بوسیله ایمان و عمل) میدانند. واقعیت این است که پولس و یعقوب هیج تعارضی با یکدیگر ندارند. تنها اختلافی که شاید به عقیدۀ برخی میتواند وجود داشته باشد؛ پیرامون رابطۀ ایمان و عمل است. پولس به شکلی کاملاً جزمی اعلام میدارد که انسان فقط با ایمان عادل شمرده میشود (افسسیان ۲: ۸ -۹) در حالی که یعقوب واضحاً تعلیم میدهد که نجات بوسیلۀ ایمان و عمل است. این مسئلۀ مُبرهَن میتواند با بررسی دقیق سخنان یعقوب پاسخ داده شود. یعقوب در واقع هر گونه اعتقادی را که مبنی بر ایمان بدون عمل باشد نفی میکند (یعقوب ۲: ۲۰–۲۶). یعقوب نمیگوید که عادل شمرده شدگی بوسیلۀ ایمان و اعمال است بلکه میگوید که اگر کسی واقعاً عادل شمرده شده است، بطور قطع تغییرات و اعمال نیکویی را درحیات خود خواهد داشت. اگر شخصی ادعای ایمان کند اما هیچ عمل نیکویی در زندگی او یافت نشود، آنگاه یقیناً او هیچ ایمان واقعی در مسیحعیسی نداشته است (یعقوب ۲: ۱۴، ۱۷ ، ۲۰ ، ۲۶).

استر

کتاب استر، شرح وقایعی است که در کاخ زمستانی شاهنشاهی پارس، خشایارشاه به وقوع ‌پیوست.
در مرکز این حکایت، دختری یهودی به نام استر قرار دارد که به واسطهٔ شجاعت و از جان‌گذشتگی در راه قومش، ‌سرانجام موفّق می‌شود آنان را از نابودی به دست دشمنانشان نجات بخشد. این کتاب همچنین تاریخچه و مفهوم عید پوریم یهودیان را شرح می‌‌‌دهد.
تقسیم‌بندی کتاب
انتخاب استر به عنوان ملکه ۱‏:۱‏-۲۳‏:۲
توطئه هامان ۱‏:۳‏-۱۴‏:۵
محکوم شدن هامان به مرگ ۱‏:۶‏-۱۰‏:۷
شکست دشمنان یهود ۱‏:۸‏-۳‏:۱۰

سال ۲۰۱۶ نقطه اوج مسیحیت ستیزی سازمان یافته در ایران بود

بررسی کارنامه جمهوری اسلامی در یک سال گذشته در برخورد با مسیحیان نشان می‌دهد که «مسیحیت ستیزی سازمان یافته» شاخص اصلی برخورد حکومت ایران با مسیحیان در سال ۲۰۱۶ بود.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز» بیستم آذرماه روزجهانی حقوق بشر است. شصت و هشت سال از به رسمیت شناختن اعلامیه جهانی حقوق بشر در سازمان ملل می‌گذرد، و جمهوری اسلامی در صف نخست کشورهایی قراردارد که وضعیت حقوق شهروندان در آن حال و روز خوبی ندارد.

منع شکنجه، منع برده‌داری، حق برخورداری از محاکمه منصفانه، آزادی فکر، عقیده، مذهب و آزادی بیان از جمله حقوق تفکیک ناپذیر انسان است که در منشور حقوق بشر به آن اشاره شده است. در ایران همانقدر که اقلیت‌های قومی، دگراندیشان و منتقدین سیاسی، فعالین مدنی و اجتماعی و روزنامه‌نگاران تحت فشار هستند، اقلیت‌های مذهبی هم با همان سرکوب‌ها و محدودیت‌ها روبرو می شوند.

در واپسین روزهای دسامبر و با نزدیک شدن به سال ۲۰۱۷ بررسی کارنامه یک ساله جمهوری اسلامی در برخورد با نوکیشان مسیحی حکایت از وخیم‌تر شدن وضعیت مسیحیان در مواجهه با حکومت دارد.

طبق آخرین آمار ۹۲ نوکیش مسیحی در ایران یا در زندان و یا ( بلاتکلیف )در انتظار برگزاری دادگاهشان بسر می برند. این آمار مربوط به آن دسته زندانیانی است که از دستگیری آنها گزارش‌های رسمی منتشر و یا از طریق خانواده‌های آنان اطلاع رسانی شده است.
بسته شدن ده‌ها کلیسای خانگی، بازجویی و احضار نوکیشان، اخراج آنان از محیط‌های کاری، تخریب اماکن و بناهای تاریخی مسیحیان و مهاجرت اجباری نوکیشان مسیحی از ایران آسیب‌های ناشی از آن تنها نمایی کلی از نادیده گرفتن حقوق اقلیت‌ مسیحی در ایران در یک سال گذشته بود.

اما علاوه بر بازداشت‌ها و اعمال محدودیت‌ها اصلی‌ترین شاخص جمهوری اسلامی ایران در سالی که گذشت مسیحیت ستیزی سازمان یافته بود که خود را به عنوان جریانی تکامل یافته که از سال‌ها پیش کلید خورده بود، بروز داد.

تولید برنامه‌های ضد مسیحیت در صدا و سیما
محور نخست این جریان این بود که برای نخستین بار در صدا و سیمای جمهوری اسلامی سلسله برنامه‌هایی علیه مسیحیت به طور خاص تولید و پیوسته در طول سال منتشر شد. برنامه‌هایی به طور کامل یک طرفه و بدون حضور کارشناسان مسیحی که طلاب و حوزویان در مباحثی یک طرف نه در جهت تحلیل و تحقیق بلکه با اسناد و روایاتی تحریف شده و غیرواقعی دست به تخریب مسیحیت می‌زدند.

ویترین سازی از طریق مسیحیان حکومتی دولت‌های دوست
محور دوم، بسیج مراجع و مبلغین با استفاده از سرمایه‌های کلان برای برگزاری همایش‌ها و نشست‌های مشترک با مسیحیانی بودند که در خدمت سیاست‌ دولت‌های متبوعشان نظیر روسیه، بلاروس، کرواسی، لبنان، ونزوئلا و بلغارستان عمل می‌کردند.

جمهوری اسلامی با جذب کشیشان و اسقف‌های واخورده از کلیساهای خاص تحت نظارت دولت‌های دوست در جهت منافع سیاسی به صورت مشترک نشست‌های اسلامی-مسیحی برگزار کرد که در سال گذشته آمار بالایی داشت و از این بابت پول زیادی به حساب سازمان‌های واسطه مثل بنیاد تقریب مذاهب و اتاق‌های دوستی واریز شد. این سیاست در جهت تخریب مسیحیان راستین با قدرت پیگیری شد.

تخریب چهره‌های شاخص مسیحیت فارسی زبان
محور سوم رصد اخبار و گزارش‌های رسانه‌های مسیحی فارسی زبان خارج از کشور و تخریب همزمان چهره‌های مشهور دنیای مسیحیت فارسی زبان و مبشرین بود. نهادهای به ظاهر رسانه‌ای با پشتیبانی سرویس‌های امنیتی با اطلاعات ناقص و تحریف شده جریان عظیم پرونده سازی علیه مسیحیان خارج از کشور راه‌انداختند و به طور شاخص در پرونده آنها انواع و اقسام فسادهای اخلاقی و مالی را درج کردند و با استفاده از رسانه‌های خود به دنبال تخریب جامعه مسیحیان فارسی زبان بودند.

مسیحیت‎ستیزی در حوزه انتشارات
محور چهارم تقابل جمهوری اسلامی با کتاب‌هایی بود که در حوزه عرفان، روانشناسی، الهیات و رمان با مضامین مسیحی منتشر می‌شد. بسیاری از کتاب‌های مسیحی که سال‌ها تجدید چاپ می‌شد امسال حتی اجازه فروش آن در نمایشگاه کتاب داده نشد. در مقابل چندین جلد کتاب بی هویت و ضد مسیحیت با اسناد جعلی تاریخی با هدف تخریب منتشر شد که نمونه بارز آن انتشار کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» بود. ممنوعیت فروش کتاب‌های سایروس اسکوفیلد یکی از این اقدامات بود.

از طرفی چندین گزارش در رسانه‌های داخلی منتشر شد که نشان می‌داد حتی نهادهای اقتصادی جمهوری اسلامی که وظیفه صادرات و واردات و مسائل گمرکی را بر عهده دارند هم برای مسیحیت ستیزی بسیج شده است. نمونه آن توزیع جزوه‌ها و برگه‌هایی بود که معاونت فرهنگی «سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس» علیه مسیحیت چاپ و بین مسافران ایرانی در مرز آذربایجان و ارمنستان توزیع شد.

دستگیری شهروندان خارجی مسیحی دوتابعیتی‌ها
محور پنجم و شاید سیاسی‌ترین اقدامات جمهوری اسلامی در راستای مسیحیت ستیزی، دستگیری شهروندان مسیحی خارجی و یا ایرانیان دوتابعیتی بود که برای سفر به صورت موقت به ایران سفر کرده بودند. جمهوری اسلامی با دستگیری این افراد از آنان به عنوان ابزاری برای باج‌گیری و چانه‌زنی‌های بین‌المللی استفاده می‌کرد. در قبال آزادی آنان یا پول‌های بلوکه شده خود در تحریم‌ها را طلب می‌کرد و یا از آنان برای مبادله حکومتی‌های زندانی در خارج از کشور بهره می‌گرفت.
این‌ها همه در شرایطی بود که حسن روحانی در ابتدای دولت خود قول داده بود وضعیت اقلیت‌های دینی و قومی در ایران را سامان بخشد.

اولین گفتگوی سه مسیحی آذری تبعه جمهوری آذربایجان پس از آزادی از اوین

سه مسیحی آذری تبعه جمهوری آذربایجان که ماه‌ها در زندان اوین بودند پس از رهایی در گفتگویی از جزئیات، نحوه بازداشت و شرایطی که بر آنان گذشت را شرح دادند.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز» روز دوشنبه ۱۷ آبان ماه سالجاری ( ۷ نوامبر ۲۰۱۶) سه شهروند مسیحی تبعه کشور آذربایجان و میزبانان ایرانی آن‌ها پس از گذراندن بیش از چهار ماه بازداشت به طور موقت با قید وثیقه از زندان اوین آزاد شدند.

«یوسف فرهادوف تالت اوغلو»، «بهرام نسیبوف الخان اوغلو» و «الدار قربانوف» اعضای کلیسای «کلمه زندگی» در باکو هستند که در مورخ چهارم تیر ماه ۱۳۹۵ (۲۴ ژوئن ۲۰۱۶) به همراه ۱۰ ایرانی دیگر توسط نیروهای امنیتی لباس شخصی به اتهام فعالیت‌های بشارتی مسیحی بازداشت شده بودند.

به گفته خبرگزاری (CBN)، این زندانیان پس از آزادی و در اولین گفتگوی تلویزیونی خود تأکید کردند که با آگاهی از خطرات فعالیت‌های بشارتی به ایران سفر کرده‌اند.

«بهرام نسیبوف»، این سفر را گامی بزرگ در جهت رساندن پیام انجیل به سرتاسر جهان توصیف می کند.

در ١۴ ژوئن ٢٠١۶، سه مبشر مسیحی آذربایجانی جهت دیدار با همکیشان ایرانی خود سفری پرمخاطره را به ایران آغاز می‌کنند. این مبشرین مسیحی پس از ورود از مرز زمینی آستارا در مرز ایران و جمهوری آذربایجان به سمت تهران می‌روند. در تهران این افراد خدمت خود را با تدریس پیام انجیل آغاز کردند، اما پس از مدتی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و روانه زندان می‌شوند.

به گفته این مبشرین مسیحی، بیش از ٣٠ نیروی امنیتی در تهاجمی سازمان یافته این افراد را دستگیر می‌کنند. مبشرین آذری پس از بازداشت و به اوین منتقل می‌شوند.

«الدار قربانوف» می‌گوید، قاضی مستقر در زندان به آنها گفته بوده که احتمالن تا ١٠ سال زندانی خواهند شد. «بهرام نسیبوف» با اینکه بارها توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری آذربایجان دستگیر شده بود، اما بازداشت و انتقال به اوین را یک حادثه سخت قلمداد می کند.

مبشرین مسیحی آذری در ادامه سخنان خود افزودند روزهای سخت زندان، خاطرات شیرینی را نیز به همراه داشت. به گفته آنان دیدار با نوکیشان مسیحی ایرانی که توسط کشیش سعید عابدینی با مسیحیت آشنا شده بودند از جمله این خاطرات شیرین در زندان بود.

گفتنی است پس از بازداشت این مبشرین مسیحی، کمپین‌های زیادی در کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه برای آزادی مبشرین مسیحی آذری به راه افتاد.

«الکساندر نرتین» یک کشیش روسی سرپرست یکی از کمپین‌ها می‌گوید این چیزی شبیه معجزه است، مقامات ایرانی آنان را با پرداخت وثیقه آزاد کرده‌اند. به گفته نرتین، مقامات ایرانی با آزادی این سه مسیحی آذری در ازای یک وثیقه ٨۵٠٠٠ دلاری موافقت کرده‌اند.

اعلامیه جهانی حقوق بشر

از آن جا که شناسایی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقال ناپذیر آنان اساس آزادی، عدالت و صلح را در جهان تشکیل می دهد.

از آن جا که عدم شناسایی و تحقیر حقوق بشر منتهی به اعمال وحشیانه ای گردیده است که روح بشریت را به عصیان واداشته و ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در بیان و عقیده، آزاد و از ترس و فقر، فارغ باشند به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است.

از آن جا که اساسا حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردد.

از آن جا که اساسا لازم است توسعه روابط دوستانه بین ملل را مورد تشویق قرار داد.

از آن جا که مردم ملل متحد، ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسانی و تساوی حقوق مرد و زن مجددا در منشور، اعلام کرده اند و تصمیم راسخ گرفته اند که به پیشرفت اجتماعی، کمک کنند و در محیطی آزاد، وضع زندگی بهتر به وجود آورند.

از آن جا که دول عضو، متعهد شده اند که احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر و آزادیهای اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تأمین کنند.

از آن جا که حسن تفاهم مشترکی نسبت به این حقوق و آزادیها برای اجرای کامل این تعهد، کمال اهمیت را دارد.

مجمع عمومی این اعلامیه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ملل، اعلام می کند تا جمیع افراد و همه ارکان اجتماع، این اعلامیه را دائما مدنظر داشته باشند و مجاهدت کنند که به وسیله تعلیم و تربیت، احترام این حقوق و آزادیها توسعه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی، شناسایی و اجرای واقعی و حیاتی آنها چه در میان خود ملل عضو و چه در بین مردم کشورهای که در قلمرو آنها می باشند تأمین گردد.

ماده ۱: تمام افراد بشر، آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان هستند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.

ماده ۲: هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز، مخصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردد .

به علاوه هیچ تبعیضی به عمل نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی، اداری و قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه این کشور مستقل، تحت قیمومت یا غیر خودمختار بوده یا حاکمیت آن به شکلی محدود شده باشد.

ماده ۳: هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.

ماده ۴: احدی را نمی توان در بردگی نگاه داشت و داد و ستد بردگان به هر شکلی که باشد ممنوع است.

ماده ۵: احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا برخلاف انسانیت و شؤون بشری یا موهن باشد.

ماده ۶: هر کس حق دارد که شخصیت حقوقی او در همه جا به عنوان یک انسان در مقابل قانون شناخته شود.

ماده ۷: همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردار شوند. همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلامیه حاضر باشد و بر علیه هر تحریکی که برای چنین تبعیضی به عمل آید به طور تساوی از حمایت قانون بهره مند شوند .

ماده ۸: در برابر اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق به وسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد، هر کس حق رجوع مؤثر به محاکم ملی صالحه دارد.

ماده ۹: احدی نمی تواند خودسرانه توقیف، حبس یا تبعید بشود.

ماده ۱۰: هر کس با مساوات کامل حق دارد که دعوایش به وسیله دادگاه مستقل و بی طرفی، منصفانه و علنا رسیدگی بشود و چنین دادگاهی درباره حقوق و الزامات او یا هر اتهام جزایی که به او توجه پیدا کرده باشد، اتخاذ تصمیم بنماید.

ماده ۱۱: ۱ هر کسی که به بزه کاری متهم شده باشد بی گناه محسوب خواهد شد تا وقتی که در جریان یک دعوای عمومی که در آن کلیه تضمینهای لازم برای دفاع او تأمین شده باشد، تقصیر او قانونا محرز گردد.

۲ هیچ کس برای انجام یا عدم انجام عملی که در موقع ارتکاب آن عمل به موجب حقوق ملی یا بین المللی جرم شناخته نمی شده است محکوم نخواهد شد. به همین طریق هیچ مجازاتی شدیدتر از آنچه که در موقع ارتکاب جرم بدان تعلق می گرفت درباره احدی اعمال نخواهد شد.

ماده ۱۲: احدی در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، اقامتگاه یا مکاتبات خود نباید مورد مداخله های خودسرانه واقع شود و شرافت و اسم و رسمش نباید مورد حمله قرار گیرد. هر کس حق دارد که در مقابل این گونه مداخلات و حملات، مورد حمایت قانون قرار گیرد.

ماده ۱۳: ۱ هر کس حق دارد که در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور کند و محل اقامت خود را انتخاب نماید.

۲ هر کس حق دارد هر کشوری و از جمله کشور خود را ترک کند یا به کشور خود باز گردد .

ماده ۱۴: ۱ هر کس حق دارد در برابر تعقیب، شکنجه و آزار، پناهگاهی جستجو کند و در کشورهای دیگر پناه اختیار کند.

۲ در موردی که تعقیب واقعا مبتنی به جرم عمومی و غیر سیاسی یا رفتارهایی مخالف با اصول و مقاصد ملل متحد باشد، نمی توان از این حق استفاده نمود.

ماده ۱۵: ۱ هر کس حق دارد که دارای تابعیت باشد.

۲ احدی را نمی توان خودسرانه از تابعیت خود یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد.

ماده ۱۶: ۱ هر زن و مرد بالغی حق دارد بدون هیچ گونه محدودیت از نظر نژاد، ملیت، تابعیت یا مذهب با همدیگر زناشویی کند و تشکیل خانواده دهند. در تمام مدت زناشویی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در کلیه امور مربوط به ازدواج، دارای حقوق مساوی هستند.

۲ ازدواج باید با رضایت کامل و آزادانه زن و مرد واقع شود.

۳ خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود.

ماده ۱۷: ۱ هر شخص، منفردا یا به طور اجتماع حق مالکیت دارد.

۲ احدی را نمی توان خودسرانه از حق مالکیت محروم نمود.

ماده ۱۸: هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره مند شود. این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و همچنین متضمن آزادی اظهار عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تمایلات مذهبی و اجرای مراسم دینی است. هر کس می تواند از این حقوق منفردا یا مجتمعا به طور خصوصی یا به طور عمومی برخوردار باشد.

ماده ۱۹: هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحظات مرزی، آزاد باشد.

ماده ۲۰: ۱ هر کس حق دارد آزادانه مجامع و جمعیتهای مسالمت آمیز تشکیل دهد.

۲ هیچ کس را نمی توان مجبور به شرکت در اجتماعی کرد.

ماده ۲۱: ۱ هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود، خواه مستقیما و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند شرکت جوید.

۲ هر کس حق دارد با تساوی شرایط، به مشاغل عمومی کشور خود نایل آید.

۳ اساس و منشأ قدرت حکومت، اراده مردم است. این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رأی مخفی یا طریقه ای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رأی را تأمین نماید.

ماده ۲۲: هر کس به عنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است به وسیله مساعی ملی و همکاری بین المللی، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمه مقام و نمو آزادانه شخصیت اوست با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور به دست آورد.

ماده ۲۳: ۱ هر کس حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه انتخاب نماید، شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خواستار باشد و در مقابل بی کاری مورد حمایت قرار گیرد.

۲ همه حق دارند که بدون هیچ تبعیضی در مقابل کار مساوی، اجرت مساوی دریافت دارند.

۳ هر کسی که کار می کند به مزد منصفانه و رضایت بخشی ذی حق می شود که زندگی او و خانواده اش را موافق شؤون انسانی تأمین کند و آن را در صورت لزوم با هر نوع وسایل دیگر حمایت اجتماعی، تکمیل نماید.

۴ هر کس حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد و در اتحادیه ها نیز شرکت کند.

ماده ۲۴: هر کس استراحت و فراغت و تفریح دارد و بخصوص به محدودیت معقول ساعات کار و مرخصیهای ادواری، با اخذ حقوق، ذی حق می باشد.

ماده ۲۵: ۱ هر کس حق دارد که سطح زندگانی او، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تأمین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضاء، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان، وسایل امرار معاش از بین رفته باشد، از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.

۲ مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت مخصوصی بهره مند شوند کودکان چه بر اثر ازدواج و چه بدون ازدواج بدنیا آمده باشند، حق دارند که همه از یک نوع حمایت اجتماعی برخوردار شوند.

ماده ۲۶: ۱ هر کس حق دارد که از آموزش و پرورش بهره مند شود. آموزش و پرورش لااقل تا حدودی که مربوط به تعلیمات ابتدایی و اساسی است باید مجانی باشد. آموزش ابتدایی اجباری است. آموزش حرفه ای باید عمومیت پیدا کند و آموزش عالی باید با شرایط تساوی کامل، به روی همه باز باشد تا همه، بنا به استعداد خود بتوانند از آن بهره مند گردند.

۲ آموزش و پرورش باید طوری هدایت شود که شخصیت انسانی هر کس را به حد اکمل رشد آن برساند و احترام حقوق و آزادیهای بشر را تقویت کند. آموزش و پرورش باید حسن تفاهم، گذشت و احترام عقاید مخالف و دوستی بین تمام ملل و جمعیتهای نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه فعالیت های ملل متحد را در راه حفظ صلح، تسهیل نماید.

۳ پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش فرزندان خود نسبت به دیگران اولویت دارند .

ماده ۲۷: ۱ هر کس حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع شرکت کند، از فنون و هنرها متمتع گردد و در پیشرفت علمی و فواید آن سهیم باشد.

۲ هر کس حق دارد از حمایت منافع معنوی و مادی آثار علمی، فرهنگی یا هنری خود برخوردار شود.

ماده ۲۸: ۱ هر کس حق دارد برقراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتماعی و بین المللی، حقوق و آزادیهایی را که در این اعلامیه ذکر گردیده است تأمین کند و آنها را به مورد عمل بگذارد.

ماده ۲۹: ۱ هر کس در مقابل آن جامعه ای وظیفه دارد که رشد آزاد و کامل شخصیت او را میسر سازد.

۲ هر کس در اجرای حقوق و استفاده از آزادیهای خود، فقط تابع محدودیتهایی است که به وسیله قانون، منحصرا به منظور تأمین شناسایی و مراعات حقوق و آزادیهای دیگران و برای مقتضیات صحیح اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی، در شرایط یک جامعه دموکراتیک وضع گردیده است.

۳ این حقوق و آزادیها، در هیچ موردی نمی تواند برخلاف مقاصد و اصول ملل متحد اجرا گردد.

ماده ۳۰: هیچ یک از مقررات اعلامیه حاضر نباید طوری تفسیر شود که متضمن حقی برای دولتی یا جمعیتی یا فردی باشد که به موجب آن بتواند هر یک از حقوق و آزادیهای مندرج در این اعلامیه را از بین ببرد و یا در آن راه فعالیتی بنماید.