ارمیا

ارمیای نبی در اواخر قرن هفتم و اوایل قرن ششم قبل از میلاد زندگی می‌کرد. در دوران مأموریت طولانی خود، از بلاها و مصیبتهایی که بنا بود به‌خاطر بت‌پرستی و گناه بر سر قوم اسرائیل بیاید، به ایشان هشدار داد.
در زمان حیات او بود که پیشگویی سقوط اورشلیم، ویرانی آن شهر و معبد بزرگ آن به دست نبوکدنصر پادشاه بابل تحقق یافت. او همچنین شاهد تبعید پادشاه یهودا و مردم آنجا به بابل بود. ارمیا بازگشت قوم خود از تبعید و احیای مجدّد آن را نیز پیشگویی کرد.
کتاب ارمیا را می‌توان به پنج بخش تقسیم کرد:
۱- دعوت خداوند از ارمیا
۲- پیام خدا به ملّت یهودا و فرمانروایان ایشان در دوران سلطنت یوشیا، یهویاقیم، یهویاکین و صدقیا
۳- یادداشت‌های باروک، منشی ارمیا شامل پیشگویی‌ها و وقایع دوران حیات ارمیا
۴- پیامهای خدا به اقوام مختلف جهان
۵- فهرست وقایع تاریخی از قبیل سقوط اورشلیم و تبعید مردم به بابل
ارمیا شخصی حساس و دوستدار صمیمی مردم خود بود و از مجازات ایشان نفرت داشت. در کلام او به‌خاطر ناراحتی‌هایی که در دوران رسالت و نبوّت خود متحمّل شد، هیجان و تأثر عمیقی احساس می‌شود. کلام خدا مانند آتش در قلب او شعله‌ور بود و نمی‌توانست آن را خاموش نگه دارد.
کتاب ارمیا همچنین از پیمان تازه‌ای پیشگویی می‌کند که پس از دوران مشقت بارِ ارمیا بسته می‌شود و قوم خدابدون اینکه آموزگاری آن پیمان را به ایشان یادآوری کند، از آن پیروی می‌کنند، چرا که در دلهایشان نوشته خواهد شد. (۳۱‏:۳۱‏-۳۴)
تقسیم‌‌بندی کتاب
دعوت خدا از ارمیا ۱‏:۱‏-۱۹
پیشگویی‌هایی در دوران سلطنت یوشیا، یهویاقیم، یهویاکین و صدقیا ۱‏:۲‏-۳۸‏:۲۵
وقایع دوران حیات ارمیا ۱‏:۲۶‏-۵‏:۴۵
پیشگویی‌هایی در مورد اقوام مختلف ۱‏:۴۶‏-۶۴‏:۵۱
سقوط اورشلیم ۱‏:۵۲‏-۳۴

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر