سال بيم ها و اميدها
يك سال گذشت و بحران اشتغال براي جوان ايراني همچنان بیشتر و باقی ماند.
29 اردیبهشت ماه 96 بود که حسن روحانی با وعده‌های شیرین خود با اکثریت آراء به عنوان دوازدهمین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد؛ روحانی برای پیروزی در انتخابات دوازدهم وعده‌های زیادی در زمینه‌های مختلف از جمله اقتصادی به مردم داد که شاید یکی از مهم‌ترین آنها وعده اشتغال به تحصیل کرده‌ها و بیکاران بود.
اما يك سال ديگر إزعمر جوانان سپري شد و آنها بجای اجرای وعده های رئیس جمهور و عدالت دولت جمهوری اسلامی ایران، سراز بازداشتگاه، زندان، شکنجه یا که قبرستان در آوردند.
چرا که در ایران اعتراض برای حق، یعنی مفسد فی الارض، یعنی ضد انقلاب و مرتد!!
جوانان ايران در پي غفلت و بي توجهي ها مانده اند.
هر ساله به تعداد بیکاران و متقاضیان کار در کشور به ویژه قشر تحصیل کرده افزوده می‌شود. جوانان ایران که دیگر تحمل وعده های دروغ و واهی مسئولان را نداشتند ،برای احقاق حقوق از دست رفته شان تجمع مسالمت آمیز کردند و خواستار عدم تبعيض جنسيتي ،رفاه و آسايش و شغل براي همه شدند اما مسئولان به جای گوش کردن به صحبتهای آنها و عملی کردن وعده های خود،با خشونت و اسلحه سعی در خفه کردن صدای جوانان داشتند وبرای ایجاد رعب و وحشت در مردم عده ای از جوانان را زخمی و بازداشت وعده ای هم کشتند.
طبق آخرین اخبارمحمود صادقی نماینده مردم تهران درمجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرگزاری خانه‌ملت، درباره آخرین آمار دانشجویان بازداشتی در اعتراضات و ناآرامیهای دی ماه 96 کشور، گفت: آمارهای متفاوتی از نهادهای مختلف در خصوص دستگیری دانشجویان در جریان اعتراضات اخیر به نمایندگان مجلس ارائه شده است لذا نمی‌توان آمار دقیقی از بازداشت دانشجویان ارائه کرد.
تعداد زیادی از آنان در بازداشت بسر می برند در حالی که خواسته هاي آنان عادلانه است، آنان خواهان برابري زن و مرد، سهميه برابر براي رشته ها در دانشگاه ها، اشتغال، حقوق و درآمد بر اساس شايستگي و تحصيلات مي باشند.
چرا کسی پاسخگوی اشتغال وازداج جوانان، وتامین هزینه خانواده ها و در عین حال خسارت ناشی از نابودی سرمایه انسانی کشور نیست؟
نابود کردن نسل جوان و فراری دادن آنها از کشوربه منزله نابودی و ورشکستگی است و جبران آن سالها زمان می برد.اگر نمیتوانید فکری به حال جوانان کنید پس چرا بازداشت و زندان ،چرا حق حیات را ازآنها می گیرید. چرا باید یک جوان با تحصیلات عالیه بیکار باشد و یک مسئول دولت در سن 70 سالگی، بیش از 10 شغل دولتی داشته باشند.البته نباید این موضوع را فراموش کنیم که افراد شاغل در ایران ماه هاست که حقوقی دریافت نکرده اند و تفاوتی با افراد بیکار ندارند.
این روزها در سراسر ایران فریاد اعتراض های جوانان و دانشجویان بالا گرفته است و اعضاء كميته دفاع از حقوق جوان و دانشجو با استناد به ماده 1 (آزادی و حقوق برابر) ماده 2 (برابری همه افراد دارای عقاید متفاوت) ماده 7 (برابری همه در برابر قانون) ماده 11 (عدم جرم انگاری خودسرانه و بدون مبنای قانونی) مواد 18 و 19 (آزادی عقیده و بیان و انتشار و ابراز عقیده) ماده 20 آزادی تجمع ماده 22 امنیت اجتماعی در اعلاميه حقوق بشر از سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری تقاضای آزادی زندانیان سیاسی در ایران و خواستار رسيدگي فوري به شرايط موجود جوانان ايراني و اجرای قوانین بین المللی در ایران هستیم.
977
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته ی دفاع از حقوق جوان و دانشجو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر