روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «دلایل یک استعفا» یکی از دلایل استعفا را مخالفت‌ها
و فشارهای چندماهه اخیر از سوی جریان کارگزاران به‌عنوان
جریان سیاسی سابق خود نجفی عنوان کرد
به گزارش جهان نيوز؛ دیروز «محمد علی نجفی» شهردار ۶ ماهه تهران استعفا داد. پس از انتشار این خبر، رسانه های اصلاح طلب تلاش کردند تا با ژست مظلوم نمایی، بر کارنامه بسیار ضعیف نجفی در شهرداری تهران سرپوش بگذارند. در همین رابطه ادعاهایی همچون «جشن جنجالی شهرداری در برج میلاد» و «ویرانه ی به جامانده از دوران قالیباف» و «فسادستیزی شهردار تهران» به عنوان علت اصلی استعفای شهردار تهران مطرح شد. ادعاهایی که هیچکدام نسبتی با واقعیت نداشت.جنجال رسانه ای اصلاح طلبان برای سرپوش گذاشتن بر کارنامه غیرقابل قبول نجفی در حالی است که همین رسانه ها در هفته ها و روزهای اخیر در گزارش های خود تاکید داشتند که «شهردار جدید با طرح های خود از جمله طرح جدید ترافیک و طرح اخذ عوارض در بزرگراه ها و موارد مشابه در جیب مردم دست کرده است و...
اما در این میان برخی از روزنامه های اصلاح طلب به نکته قابل تأملی اشاره کردند و آن اینکه استعفای نجفی ارتباط ویژه ای با اختلافات درون جناحی دارد و حزب کارگزاران نقش ویژه ای در این میان ایفا می کند.
در همین رابطه روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «دلایل یک استعفا» یکی از دلایل استعفا را مخالفت‌ها و فشارهای چندماهه اخیر از سوی جریان کارگزاران به‌عنوان جریان سیاسی سابق خود نجفی عنوان کرد و نوشت:
«او پیش‌تر برای رفتن به دولت پیشنهاد شده بود اما همین جریان سیاسی کارگزاران در همراهی با اصلاح‌طلبان او را به‌عنوان گزینه شهردار تهران مطرح کرد و جلو انداخت...او همین چند هفته قبل در گفت‌وگویی با اشاره به فشارهای پیدا و پنهان بر شهرداری تهران صراحتا گفت:"اما من ایستاده‌ام"، ولی خبر استعفایش را به شکل غیررسمی در شب شلوغ و پرکار چهارشنبه‌سوری پخش کردند و درنهایت روز گذشته اعضای شورا که مدعی شفافیت هستند، بعد از سکوت و دورزدن و فرار از رسانه‌ها، بالاخره خبر را تأیید کردند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«با این اتفاق اصلاح‌طلبان در عمل نشان دادند که در تحقق شورا و شهرداری یکدست و همکاری مشترک با هم، نه تجربه‌ای دارند و نه تلاشی در این جهت می‌کنند. به نظر می‌آمد که ناکامی شورای اول و ازدست‌دادن فضای سیاسی و اجتماعی جامعه در این سال‌ها برای اصلاح‌طلبان درس قابل‌توجهی داشته اما شواهد عکس این موضوع را نشان می‌دهد و اختلافات و فشارهای درونی این جریان قوزبالاقوز مشکلات بیرونی شده است».
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی با عنوان «تنهاترین شهردار» در مطلبی مشابه نوشت:
«نجفی که انتخاب یک شورای شهر یکدست اصلاح طلب است در چنین شرایطی نیاز به حمایت و پشتوانه اصلاح طلبان دارد اما به نظر می رسد خود او و اصلاح طلبان هر دو شرایطی را به وجود آورند که حالا میان دو طرف شاهد شکاف باشیم...حزب کارگزاران به عنوان مهمترین حامی او قلمداد می شد اما چندی پیش روزنامه سازندگی که متعلق به حزب کارگزاران است، نوشت:"گزینه اصلی حزب کارگزاران برای شهرداری محسن هاشمی بود اما اگر او از شورای شهر خارج می شد، رقیب اصولگرایی چون مهدی چمران جایگزینش می شد.کارگزارانی ها هم ترجیح دادند که یکدستی شورای شهر را حفظ کنند و با فشار دولتی ها از گزینه دوم خود یعنی حسین مرعشی صرفنظر کردند". سازندگی در ادامه نوشته بود:"نجفی که برای کارگزاران سازندگی گزینه ای تحمیلی بود،دلخوریش از این حزب را با انتصاب هایش نشان داد و بیشتر مدیران و مشاوران خود را از میان احزاب "اتحاد ملت" و "مشارکت" انتخاب کرد". به ادعای این روزنامه،انتصابات نجفی باعث تیره و تار شدن روابط رئیس شورای شهر با شهردار تهران شده است.سازندگی همچنین با اشاره به استعفای شهردار تهران از عضویت در حزب کارگزاران نوشته:"نجفی که به بهانه کار اجرایی از حزب کارگزران جدا شد، حالا به احزاب دیگری تمایل نشان می دهد". در حالیکه محافظه کاران مترصد فرصت برای تضعیف اصلاح طلبان هستند،پاس گل هایی که برخی در میان اصلاح طلبان می دهند، جای تعجب است».
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی با عنوان «پاسخگویی شورای شهر» نوشت:
«شورای شهر باید پاسخگو باشد که چطور، فردی را به سمت شهرداری تهران انتخاب کرده که بیشتر از ٧ ماه نتوانست برای این شهر کار کند و استعفا داد».
لازم به ذکر است که مرور سمت‌های نجفی از زمان روی کار آمدن دولت روحانی حاوی نکته قابل توجهی است و آن اینکه در هیچکدام از مسؤولیت‌ها بیش از یک سال حضور نداشته است:«۵ ماه رئیس سازمان میراث فرهنگی»، «۶ ماه دبیر ستاد هماهنگی امور اقتصادی دولت»، «۳ ماه سرپرست وزارت علوم» و «۶ ماه شهردار تهران».
اصلاح‌طلبان نشان داده‌اند که هر وقت در ساختارهای دموکراتیک قدرت را در دست می‌گیرند نمی‌توانند به طور دموکراتیک عمل کنند و کار به دعواهای سیاسی و جناحی می‌کشد. در شورای شهر اول و مجلس ششم این اتفاق به وفورافتاد. امروز هم به نوعی تاریخ درحال تکرار است. در شورای شهر اول اولین موضوعی که روند سریالی اختلافات تا به مرحله انحلال شورا را فراهم کرد و در چندین مرحله نقش داشت، انتخاب شهردار بود
اما در این میان برخی از روزنامه های اصلاح طلب به نکته قابل تأملی اشاره کردند و آن اینکه استعفای نجفی ارتباط ویژه ای با اختلافات درون جناحی دارد و حزب کارگزاران نقش ویژه ای در این میان ایفا می کند.
در همین رابطه روزنامه شرق در گزارشی با عنوان «دلایل یک استعفا» یکی از دلایل استعفا را مخالفت‌ها و فشارهای چندماهه اخیر از سوی جریان کارگزاران به‌عنوان جریان سیاسی سابق خود نجفی عنوان کرد و نوشت:
«او پیش‌تر برای رفتن به دولت پیشنهاد شده بود اما همین جریان سیاسی کارگزاران در همراهی با اصلاح‌طلبان او را به‌عنوان گزینه شهردار تهران مطرح کرد و جلو انداخت...او همین چند هفته قبل در گفت‌وگویی با اشاره به فشارهای پیدا و پنهان بر شهرداری تهران صراحتا گفت:"اما من ایستاده‌ام"، ولی خبر استعفایش را به شکل غیررسمی در شب شلوغ و پرکار چهارشنبه‌سوری پخش کردند و درنهایت روز گذشته اعضای شورا که مدعی شفافیت هستند، بعد از سکوت و دورزدن و فرار از رسانه‌ها، بالاخره خبر را تأیید کردند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:
«با این اتفاق اصلاح‌طلبان در عمل نشان دادند که در تحقق شورا و شهرداری یکدست و همکاری مشترک با هم، نه تجربه‌ای دارند و نه تلاشی در این جهت می‌کنند. به نظر می‌آمد که ناکامی شورای اول و ازدست‌دادن فضای سیاسی و اجتماعی جامعه در این سال‌ها برای اصلاح‌طلبان درس قابل‌توجهی داشته اما شواهد عکس این موضوع را نشان می‌دهد و اختلافات و فشارهای درونی این جریان قوزبالاقوز مشکلات بیرونی شده است».
روزنامه آفتاب یزد نیز در گزارشی با عنوان «تنهاترین شهردار» در مطلبی مشابه نوشت:
«نجفی که انتخاب یک شورای شهر یکدست اصلاح طلب است در چنین شرایطی نیاز به حمایت و پشتوانه اصلاح طلبان دارد اما به نظر می رسد خود او و اصلاح طلبان هر دو شرایطی را به وجود آورند که حالا میان دو طرف شاهد شکاف باشیم...حزب کارگزاران به عنوان مهمترین حامی او قلمداد می شد اما چندی پیش روزنامه سازندگی که متعلق به حزب کارگزاران است، نوشت:"گزینه اصلی حزب کارگزاران برای شهرداری محسن هاشمی بود اما اگر او از شورای شهر خارج می شد، رقیب اصولگرایی چون مهدی چمران جایگزینش می شد.کارگزارانی ها هم ترجیح دادند که یکدستی شورای شهر را حفظ کنند و با فشار دولتی ها از گزینه دوم خود یعنی حسین مرعشی صرفنظر کردند". سازندگی در ادامه نوشته بود:"نجفی که برای کارگزاران سازندگی گزینه ای تحمیلی بود،دلخوریش از این حزب را با انتصاب هایش نشان داد و بیشتر مدیران و مشاوران خود را از میان احزاب "اتحاد ملت" و "مشارکت" انتخاب کرد". به ادعای این روزنامه،انتصابات نجفی باعث تیره و تار شدن روابط رئیس شورای شهر با شهردار تهران شده است.سازندگی همچنین با اشاره به استعفای شهردار تهران از عضویت در حزب کارگزاران نوشته:"نجفی که به بهانه کار اجرایی از حزب کارگزران جدا شد، حالا به احزاب دیگری تمایل نشان می دهد". در حالیکه محافظه کاران مترصد فرصت برای تضعیف اصلاح طلبان هستند،پاس گل هایی که برخی در میان اصلاح طلبان می دهند، جای تعجب است».
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی با عنوان «پاسخگویی شورای شهر» نوشت:
«شورای شهر باید پاسخگو باشد که چطور، فردی را به سمت شهرداری تهران انتخاب کرده که بیشتر از ٧ ماه نتوانست برای این شهر کار کند و استعفا داد».
لازم به ذکر است که مرور سمت‌های نجفی از زمان روی کار آمدن دولت روحانی حاوی نکته قابل توجهی است و آن اینکه در هیچکدام از مسؤولیت‌ها بیش از یک سال حضور نداشته است:«۵ ماه رئیس سازمان میراث فرهنگی»، «۶ ماه دبیر ستاد هماهنگی امور اقتصادی دولت»، «۳ ماه سرپرست وزارت علوم» و «۶ ماه شهردار تهران».
اصلاح‌طلبان نشان داده‌اند که هر وقت در ساختارهای دموکراتیک قدرت را در دست می‌گیرند نمی‌توانند به طور دموکراتیک عمل کنند و کار به دعواهای سیاسی و جناحی می‌کشد. در شورای شهر اول و مجلس ششم این اتفاق به وفورافتاد. امروز هم به نوعی تاریخ درحال تکرار است. در شورای شهر اول اولین موضوعی که روند سریالی اختلافات تا به مرحله انحلال شورا را فراهم کرد و در چندین مرحله نقش داشت، انتخاب شهردار بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر