فلان شعر رو بخون دایی ببینه، اون سوره قرآن رو که یاد گرفتی بخون عمه ببینه، برقص خاله ببینه و...اینها به کودک فشار و استرس وارد میکند و علاوه بر آن تشویقهای زیاد از حد دیگران، کودک را نیازمند توجه و تشویق میکند.
ابراز احساسات باید در سطح کاری که کودک انجام میدهد باشد و پس از آن کودک را به ادامه آن کار در یک سطح بالاتر هدایت و تشویق کرد تا بسمت آن حرکت کند، متوقف نشود و رشد کند.
همچنین تشویق بیش از حد باعث خودشیفتگی کودکان میشود، آنها را گوشه گیر، تنها و تافته جدا بافته میکند و درآینده در روابط اجتماعیشان مشکل ایجاد میکند؛ این کودکان هیچ کس را در حد و اندازه خودشان نمیبینند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر