وی در این باره می گوید:”از بازجوییها پیدا بود آنها به دنبال آن بودند تا متهم به ارتباط با خارج از کشور به خصوص آمریکا، انگلیس و اسراییل اعتراف کند.
به گزارش «محبت نیوز» نوکیش مسیحی «پیام خرامان» به اتهام تبلیغ علیه نظام به نفع مسیحیت صهیونیستی از طریق راهاندازی محفلهای خانگی، بشارت و دعوت افراد به مسیحیت و گرایش به سرزمین مسیحیت به یک سال حبس تعزیزی محکوم شده است.
این نوکیش مسیحی در بین ۱۲ شهروندی بود که در (۱۸ فروردین سال ۱۳۹۴) در بوشهر بازداشت شدند.
این ۱۲ تن با اتهامات مشابه و رسیدگی به پرونده آنها تا اوایل اردیبهشت سال ۱۳۹۷ ادامه داشت و در این فاصله به قید وثیقه آزاد شدند.
طی حکمی که دادگاه انقلاب اسلامی بوشهر به ریاست قاضی “عباس عسگری” صادر شده “پیام خرامان” و ۱۱ نفر دیگر از جمله «شاپور جوزی» و همسرش «پرستو ظریف طاش» به یک سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند و حکم ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ به آنان ابلاغ شده است.
نوکیش مسیحی “پیام خرامان” در مورد جزییات این پرونده به «محبت نیوز» میگوید: «۱۸ فروردین سال ۹۴ حدود ساعت ۸ الی ۸:۳۰ صبح سه مامور امنیتی لباس شخصی به درب منزل مراجعه کردند و با ارائه حکم وارد منزل شدند و حدود ۲ ساعت نقطه به نقطه خانه را زیر و رو کردند و پس از تفتیش از تلفن همراه تا کیس کامپیوتر و فلش‌ها و سی دیها گرفته تا کتاب و جزوات و حتی آلبوم خصوصی و دفتر حساب و کتاب مغازه را با خود بردند و من را هم به اداره اطلاعات بوشهر حوالی خیابان بیسیم بردند، از همان ساعات اولیه ورود به زندان بازجویی از من را آغاز کردند و تا غروب همانروز ادامه داشت.»
یکی از عبارات مطرح شده در حکم این ۱۲ نوکیش مسیحی «گرایش به سرزمین مسیحیت» است که کمتر سابقه دارد. “پیام خرامان” در این باره میگوید: “از بازجوییها پیدا بود آنها به دنبال آن بودند تا متهم به ارتباط با خارج از کشور به خصوص آمریکا، انگلیس و اسراییل اعتراف کند و این عبارت نیز از همین جا نشات گرفته است.
پیام در ادامه افزود: «فشار و اذیت و آزار نیروهای امنیتی به من از اوایل سال ۱۳۹۱ شروع شد و اداره اماکن بوشهر بارها احضارم کرد و در مورد تبلیغ مسیحیت و ارتباطم با بیرون از کشور بازجویی میشدم و همیشه تاکید می‌کردم من خودم به مسیحیت ایمان دارم و مسیحیت را تبلیغ نمیکنم. چون در بوشهر مغازه بوتیک داشتم، تعدادی از خانوادههای افسران اداره اماکن بنده را میشناختند و خبر دادند که پروندهام سنگین شده و اداره اطلاعات آن را دست گرفته است، اما گمان می‌کردم فقط برای تهدید است اما متاسفانه یکی دو سال بعد موضوع جدی شد.»
“منصور برجی”، مدیر سازمان ماده۱۸ اتهامات انتسابی به این نوکیشان مسیحی و روند رسیدگی قضایی به پرونده آنها را «مصداق تفتیش عقیده و نقض صریح آزادی دین و عقیده» دانسته و افزود: «نهادهای امنیتی با پیروی از یک سیاست ناکارمد در سال‌های گذشته ضمن اعمال فشارهای غیرقانونی و طرح اتهامات واهی از طریق دادگاه‌های انقلاب، در پوششی به ظاهر قانونی سعی در حذف مسیحیت فارسی زبان داشته‌اند.»
در شرایطی که فساد، دزدی و اختلاس مسئولان رده بالای حکومتی و بستگان آنها بزرگ‌ترین معضل کشور است و به دستگاههای قضایی که خود آلوده به فساد از توان برخورد با آنها را ندارد، اذیت و آزار اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان برای دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی رسالت شده است. بسیاری از ایرانی‌های مسیحی در دو دهه گذشته ترجیح دادهاند خانه و کاشانه خود را رها کنند و از ایران خارج شوند تا گرفتار امنیتیها و قضایی‌ها نشوند.
این نوکیش مسیحی در بین ۱۲ شهروندی بود که در (۱۸ فروردین سال ۱۳۹۴) در بوشهر بازداشت شدند.
این ۱۲ تن با اتهامات مشابه و رسیدگی به پرونده آنها تا اوایل اردیبهشت سال ۱۳۹۷ ادامه داشت و در این فاصله به قید وثیقه آزاد شدند.
طی حکمی که دادگاه انقلاب اسلامی بوشهر به ریاست قاضی “عباس عسگری” صادر شده “پیام خرامان” و ۱۱ نفر دیگر از جمله «شاپور جوزی» و همسرش «پرستو ظریف طاش» به یک سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند و حکم ۳۰ خرداد ۱۳۹۷ به آنان ابلاغ شده است.
نوکیش مسیحی “پیام خرامان” در مورد جزییات این پرونده به «محبت نیوز» میگوید: «۱۸ فروردین سال ۹۴ حدود ساعت ۸ الی ۸:۳۰ صبح سه مامور امنیتی لباس شخصی به درب منزل مراجعه کردند و با ارائه حکم وارد منزل شدند و حدود ۲ ساعت نقطه به نقطه خانه را زیر و رو کردند و پس از تفتیش از تلفن همراه تا کیس کامپیوتر و فلش‌ها و سی دیها گرفته تا کتاب و جزوات و حتی آلبوم خصوصی و دفتر حساب و کتاب مغازه را با خود بردند و من را هم به اداره اطلاعات بوشهر حوالی خیابان بیسیم بردند، از همان ساعات اولیه ورود به زندان بازجویی از من را آغاز کردند و تا غروب همانروز ادامه داشت.»
یکی از عبارات مطرح شده در حکم این ۱۲ نوکیش مسیحی «گرایش به سرزمین مسیحیت» است که کمتر سابقه دارد. “پیام خرامان” در این باره میگوید: “از بازجوییها پیدا بود آنها به دنبال آن بودند تا متهم به ارتباط با خارج از کشور به خصوص آمریکا، انگلیس و اسراییل اعتراف کند و این عبارت نیز از همین جا نشات گرفته است.
پیام در ادامه افزود: «فشار و اذیت و آزار نیروهای امنیتی به من از اوایل سال ۱۳۹۱ شروع شد و اداره اماکن بوشهر بارها احضارم کرد و در مورد تبلیغ مسیحیت و ارتباطم با بیرون از کشور بازجویی میشدم و همیشه تاکید می‌کردم من خودم به مسیحیت ایمان دارم و مسیحیت را تبلیغ نمیکنم. چون در بوشهر مغازه بوتیک داشتم، تعدادی از خانوادههای افسران اداره اماکن بنده را میشناختند و خبر دادند که پروندهام سنگین شده و اداره اطلاعات آن را دست گرفته است، اما گمان می‌کردم فقط برای تهدید است اما متاسفانه یکی دو سال بعد موضوع جدی شد.»
“منصور برجی”، مدیر سازمان ماده۱۸ اتهامات انتسابی به این نوکیشان مسیحی و روند رسیدگی قضایی به پرونده آنها را «مصداق تفتیش عقیده و نقض صریح آزادی دین و عقیده» دانسته و افزود: «نهادهای امنیتی با پیروی از یک سیاست ناکارمد در سال‌های گذشته ضمن اعمال فشارهای غیرقانونی و طرح اتهامات واهی از طریق دادگاه‌های انقلاب، در پوششی به ظاهر قانونی سعی در حذف مسیحیت فارسی زبان داشته‌اند.»
در شرایطی که فساد، دزدی و اختلاس مسئولان رده بالای حکومتی و بستگان آنها بزرگ‌ترین معضل کشور است و به دستگاههای قضایی که خود آلوده به فساد از توان برخورد با آنها را ندارد، اذیت و آزار اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان برای دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی رسالت شده است. بسیاری از ایرانی‌های مسیحی در دو دهه گذشته ترجیح دادهاند خانه و کاشانه خود را رها کنند و از ایران خارج شوند تا گرفتار امنیتیها و قضایی‌ها نشوند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر