بیبیسی امروز به ژنو رفته است تا از سازمان ملل بخواهد تا ایران را وادار کند تا از اذیت و آزار روزنامه نگارانش در بخش فارسی دست بردارد. این اولین بار است که بیبیسی برای محافظت از روزنامه نگارانش به جامعه جهانی متوسل می شود. اما چرا بیبیسی چنین اقدام بیسابقهای انجام داده است؟
وقتی ماموران امنیتی در تهران پس از حمله به خانه پدری، یک زن جوان ۲۷ ساله را دستگیر کردند و با خود بردند، خواهر او در لندن که از روزنامهنگاران بیبیسی فارسی است، کمتر از ۲۴ ساعت بعد پیامی در فیس بوک دریافت کرد که خواهان برقراری تماس تصویری اینترنتی شده بود.
این روزنامهنگار میگوید وقتی تماس برقرار شد خواهرش گفت که در زندان اوین است و بازجویانش می خواهند که با او صحبت کنند. او می گوید: "من شوکه شده بودم و نمی دانستم از من چه می خواهند و چرا خواهرم را دستگیر کردهاند و به زندان اوین بردهاند.
در جریان تماس، بازجویان از او خواستند یا از کار برای بیبیسی فارسی دست بکشد یا درباره محل کارش به آنها اطلاعات بدهد - تقاضایی که او قبول نکرد. ماموران امنیتی خواهر او را ۱۷ روز در سلول انفرادی نگه داشتند.
پنج سال از این اتفاق گذشته اما هنوز بیان این خاطره برای این روزنامه نگار بیبیسی فارسی بسیار سخت است.
به یکی از مجریان بیبیسی فارسی - یک مادر جوان - بطور ناشناس ایمیل فرستادند که او باید کار در بیبیسی فارسی را متوقف کند. آنها اضافه کردند که می دانند پسر ۱۰ ساله اش در لندن به کدام مدرسه می رود. او هنوز بعد از سالها نگران است.
مادر یکی دیگر از کارکنان بیبیسی را ماموران اطلاعاتی فراخواندند و به او گفتند که اگر پسرش به کار در بیبیسی فارسی ادامه دهد، ممکن است در یک تصادف اتومبیل در لندن کشته شود.
این تهدید را هم مادر این روزنامه نگار در تهران و هم پلیس ضد تروریست در لندن جدی گرفتند.
در مجموع تا کنون بیش از بیست نفر از کارکنان بیبیسی فارسی یا اعضای خانواده آنها تهدید به مرگ شدند.
تابستان گذشته ایران تهدیدها را بازهم افزایش داد. یک دادگاه مستقر در زندان اوین ۱۵۲ نفر از کارکنان فعلی و پیشین بیبیسی فارسی را به تبانی علیه امنیت کشور متهم کرد. این دادگاه همچنین این عده را ممنوع المعامله کرد.
تونی هال مدیرکل بیبیسی این اقدام ایران را مجازات جمعی گروه بزرگی از روزنامه نگاران توصیف میکند و بی بی سی حالا شکایت خودش را مستقیم به سازمان ملل برده و از جامعه جهانی کمک خواسته است.
تونی هال میگوید بیبیسی در این اقدام بی سابقه از سازمان ملل کمک خواسته تا از ایران بخواهد از اذیت و آزار کارکنان بیبیسی فارسی دست بردارد چون تاکنون ایران همه درخواستهای مستقیم بیبیسی را نادیده گرفته است.
هفته پیش آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل از ایران خواست تا به گفته او "به اقدامهای غیرقانونی علیه کارکنان بیبیسی فارسی و خانوادههای آنها و همچنین علیه روزنامه نگاران مستقل چه بیبیسی و چه غیر بیبیسی" خاتمه دهد.
ایران تاکنون به این درخواستها پاسخی نداده و نامه مشترک دیوید کی، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور آزادی بیان و عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه در مورد وضع حقوق بشر در ایران به محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران بعد از چهار ماه بی جواب است. متن نامه این گزارشگران حالا منتشر شده است. در این نامه از وزیرخارجه ایران خواسته شده با ذکر جزئیات بگوید ایران بر چه اساس و شواهدی ۱۵۲ نفر از کارکنان بیبیسی فارسی را متهم به تبانی علیه امنیت کشور کرده است و اصولا چگونه کار در بیبیسی می تواند توطئه علیه امنیت ایران تلقی شود.
بیبیسی می گوید ۱۵ میلیون نفر به طور معمول از برنامههای تلویزیون، رادیویی و از صفحه خبری بیبیسی در اینترنت استفاده می کنند. دستکم ۱۲ میلیون نفر در ایران تماشاگر برنامههای تلویزیون فارسی بیبیسی هستند؛ مخاطبانی که به علت سانسور رسانههای ایران نمیتوانند به اخبار و تحلیلهای بیطرفانه و قابل اعتماد درباره ایران و جهان دسترسی داشته باشند.
تونی هال، مدیر کل بیبیسی می گوید درخواست کمک ما از سازمان ملل فقط مربوط به بی بی سی نمی شود چون بی بی سی تنها رسانه ای نیست که هدف این حملات ایران قرار گرفته است. او می گوید در واقع مسئله فراتر از اینهاست؛ این بار مسئله درباره حقوق اساسی بشر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر